صادق بوقی یک ماهی فروش سالخورده از یکی از شهرهای کوچک شمال ایران که پس از پخش ویدیوهایی از او در حال آواز و رقص در اینستاگرام توسط مقامات بازداشت شد؛ صفحه اینستاگرام او به حالت تعلیق درآمد. پس از فشار جمعی دوباره فعال شد. همانطور که آواز و رقص عمو بوقی در فضای مجازی پخش شد - از تانزانیا تا تایلند - سوال کلیدی در ذهن همه این است: چرا در زمانی که اوضاع در داخل ایران بسیار وخیم است، پیرمردی را به خاطر پخش شادی مجازات می کنند؟ در ظاهر، پاسخ آشکار به این امر به ایدئولوژی مربوط می شود. جهان بینی اسلام گرای انقلابی، رقص و آواز عمومی را غیرقانونی و «غیر اسلامی» می داند. در سالهای اخیر، شکی نیست که اصولگرایان، ایدئولوژیکتر و افراطیتر شده است. برای رسیدن به این آرمان شهر، حکومت به طور خستگی ناپذیری برای اجرای استراتژی و دکترین کنترل ذهن و بدن ایرانیان تلاش کرده است. هر چه فشاربیشتر شده، شکاف بین دولت و جامعه بیشتر شده و در نتیجه برخورد شدیدتری صورت گرفته است. با این حال، در حالی که توجه جهانی و داخلی زیادی به سرکوب بدن و ذهن معطوف است، جنبه دیگری از تلاش ها برای کنترل جامعه ایران کاملاً نادیده گرفته شده است: دستکاری احساسات. دستکاری احساسات به تلاش های هماهنگ دولت برای مهندسی احساسات توده ها برای ناتوانی در خیزش یا قیام احتمالی و حفظ وضعیت موجود سیاسی اشاره دارد. ایجاد نفرت از براندازان و ایجاد ترس از آینده بدون حکومت، دو مؤلفه مهندسی احساسات است. وجه دیگر این مهندسی احساسات، گسترش غم و اندوه است. «سیاست غم و اندوه» به تلاش استراتژیک و هماهنگ برای گسترش یأس و در نتیجه ارتقای ناامیدی و ایجاد فلج ذهنی و ناتوانی از به چالش کشیدن وضعیت موجود سیاسی توصیف میشود. در حالی که جامعه شناسان تلاش کرده اند افسردگی…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.