درس واشنگتن از حمله به انصارالله

رصدخونه اندیشکده ها :رصدگر

و بایدن، رئیس جمهور آمریکا را باید به خاطر حملات روز پنجشنبه علیه یمن تحسین کرد. تجارت بین‌الملل توسط هشت نقطه گلوگاه اصلی دریایی محدوده شده که این واقعیت سخت تحمیل‌شده توسط جغرافیا، تغییرناپذیر است. ایالات متحده مدتهاست که منافع حیاتی امنیت ملی را در تضمین آزادی ناوبری از طریق هر یک از آنها به رسمیت شناخته است. این حملات به حفاظت از این منافع کمک کرد. نیمی از این هشت گره جهانی به طور گسترده در اروپا (تنگه جبل الطارق)، در آفریقا ( دماغه امید خوب)، در شرق آسیا (تنگه مالاکا) و در قاره آمریکا (کانال پاناما) پراکنده شده اند. متأسفانه، نیمی دیگر از این نقاط بحرانی همگی در منطقه نسبتاً کوچکی متمرکز شده اند که جنوب غربی آسیا با اروپا و آفریقا تلاقی می کند: تنگه بسفر، کانال سوئز، تنگه باب المندب و تنگه هرمز. این منطقه همچنین مهمترین منبع انرژی مورد نیاز برای حفظ رشد اقتصادی جهانی است. این دو واقعیت توضیح می‌دهند که چرا رؤسای جمهور ایالات متحده علیرغم تمایل به خروج از منطقه، نیاز به تمرکز بر خاورمیانه را دوباره کشف می‌کنند. امروز، بزرگترین تهدید ایران و نیروهای متحذ آن است. تهران مدتهاست که هرمز را به تعطیلی تهدید کرده و بارها به کشتیرانی در این منطقه حمله کرده است. اخیراً حتی تهدید به تعطیلی جبل الطارق کرده است. انصارلله شریک ایران در یمن، بارها به کشتی هایی که از باب المندب عبور می کردند، حمله کرده است. دولت بایدن تهدید را به رسمیت شناخت، ائتلاف چندجانبه را تشکیل داد، دارایی ها را مستقر کرد، هشدارهای واضحی صادر کرد و سپس اقدام کرد. این چیزی است که حرفه ای به نظر می رسد. امید است که هم در صنعا و هم در تهران درس های درستی گرفته شود. اما ایالات متحده نیز باید درس های خود را بیاموزد، واشنگتن مدت‌هاست که تهدید ذاتی انصارالله را…