اسرائیل دچار فلج سیاسی است که «نه راه روشنی برای پیروزی دارد و نه راهبرد خروج عملی». اسرائیل نه توانسته حماس را نابود سازد و نه اسیرانش را آزاد کند. علاوه بر این حداقل ۲۰۰ سرباز ارتش در غزه هلاک شدند، بیش از ۲۷۰۰ سرباز زخمی شدند و ۲۰ اسیر یهودی نیز توسط بمباران هوایی یا تیراندازی نیروهای ارتش، کشته شدند. نویسنده که ساکن مناطق اشغالی است، از اختلافات روزافزون میان «سیاستمداران ارشد از یکسو و بین رده سیاسی و نظامی» حکومت از سوی دیگر، خبر میدهد. چالش تداوم اسارت ساکنان فلسطین اشغالی، فقدان طرح چگونگی اشغال غزه بدون وجود حکومت و چالش با مصر درباره مرز فیلادلفی، از جمله تعارضهای «نتایج جنگ با اهداف اسرائیل» است. ارتش خواستار طرحی برای اداره غزه پس از جنگ است، ولی نتانیاهو از تدوین چنین طرحی طفره میرود. طبق این گزارش، نتانیاهو از هماکنون درصدد تأثیرگذاری بر روند حقیقتیابی حکومت اسرائیل از مقصران طوفانالاقصی است. در واقع وی، اقداماتی انجام میدهد که ارتش و جامعه اطلاعاتی اسرائیل را بیش از پیش در مظان اتهام ناکارآمدی قرار میدهد. از آنسو، جامعه اطلاعاتی نیز با ترور فرماندهان حماس، حزبالله و سپاه در خارج از فلسطین، درصدد دستاوردسازی و «حفظ آبروی خود» است. زونسن، نتایج اولیه دادگاه لاهه در پذیرش صلاحیت بررسی اتهام نسلکُشی و مخالفت اسرائیل با احکام دادگاه را ضربه جدیتری به وجهه خارجی این حکومت دانسته که فشارهای بینالمللی بر تلآویو را افزایش خواهد داد. در حال حاضر، اسرائیل فشار قوی تری از سوی افکار داخلی احساس می کند. اسرائیلی ها در سراسر طیف سیاسی از این بیم دارند که رهبری فعلی و استراتژی جنگی آنها، آنها را به پیروزی نرساند. سوال در این مرحله راه پیش روست. برای برخی از جناح راست افراطی، پاسخ بکارگیری نیروی بیشتر برای از بین بردن حماس و بازسازی شهرک هایی است که در سال 2005 تخلیه شدند.…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.