مقاله زیر بخشی از مجموعه ویژه میدل ایست با عنوان «انصارالله یمن؛ دورترین متحد ایران» است که به تحلیل روابط ایران و این گروه می‌پردازد، منافع و چالش های پیش روی هر دو طرف را برای حفظ همکاری‌ها شناسایی می‌کند و تاثیر آن‌ها بر منطقه را ترسیم می‌کند. همچنین این مقاله، توصیه‌های سیاستی را نیز در نحوه واکنش ایالات متحده و سایر دولت ها بر این رابطه ارائه می‌دهد: از زمان آغاز درگیری اسرائیل و مقاومت در ماه اکتبر، گروه انصارالله یمن به دنبال تقویت اعتبار خود در داخل یمن و منطقه بوده اند. این گروه، در ابتدا حملات موشکی و خود برای هدف قرار دادن اسرائیل را شروع کرد سپس، انصارالله تصمیم گرفتند استراتژی دیگری برای حمله به کشتی‌ها اتخاذ کنند. اگرچه این تلاش‌ها نیز تا حد زیادی ناموفق بودند، اما تأثیراتی داشتند، زیرا چندین شرکت کشتیرانی تصمیم گرفته‌اند از ترانزیت محموله‌های خود از طریق دریای سرخ اجتناب کنند و در عوض، کشتی‌های خود را در مسیر طولانی‌تر و پرهزینه‌تر دماغه امید نیک قرار دهند. استمرار این وضعیت برای مدت طولانی می‌تواند پیامدهای منفی برای اقتصاد جهانی داشته باشد. انصارالله معتقد است که ورود به درگیری غزه، پایگاه حمایتی آن‌ها را در داخل یمن تقویت می‌کند. در داخل کشور، حمایت قوی از حقوق فلسطینی ها از دیرباز برای اکثر مردم یمن یک اصل اعتقادی بوده است. بنابراین، انصارالله عملیات خود در حمایت از فلسطینی‌ها در غزه را به منزله جلب رضایت آن دسته از یمنی‌هایی خواهند دانست که عموماً با موضع داخلی این جریان موافق نیستند. این اتفاق، اقبال به آن‌ها را بیشتر کرده است زیرا موضع آن‌ها با مواضع شورای رهبری ریاست جمهوری یمن که در سطح بین المللی به رسمیت شناخته شده است، در تضاد است. شورای رهبری ریاست جمهوری یمن در مورد درگیری غزه سکوت کرده است و بیانیه های خود را به جای دفاع از…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.