مقدمه علی رغم اینکه ایالات متحده از برنامه جامع اقدام مشترک یعنی همان برجام خارج شد و تحریم های اقتصادی را بار دیگر علیه ایران اعمال کرد، اما شرکت های چینی همچنان مأموریت های خود را در ایران به طور عادی انجام می دهند و دولت چین نه تنها از ایران دوری نکرده است، بلکه تلاش نموده روابط خود را با تهران گسترش دهد. این پژوهش بر این باور است که عوامل اقتصادی از جمله ابتکار «کمربند و جاده» از مشوقهای گسترش روابط دو کشور هستند. بر اساس این ابتکار، ایران یک گذرگاه حیاتی است که دسترسی چین را به اروپا و آفریقا ممکن می سازد. در چارچوب این ابتکار، امنیت انرژی برای چین و ایران یک مسأله محوری است. همچنین، این ابتکار در تضعیف سلطه دلار نقش مهمی دارد. در نتیجه، این ابتکار نه تنها برای چین بلکه برای ایران نیز یک مسأله حیاتی است؛ چرا که این ابتکار، ایران را در مسیر یکی از مهمترین طرح های اقتصادی بین المللی قرار می دهد که بلند پروازی های ژئوپلیتیک چین، پشتوانه آن است. همچنین این ابتکار فرصت هایی در اختیار ایران قرار می دهد تا بتواند با غرب و تحریم ها و انزوای اقتصادی و مالی که از جانب ایالات متحده اعمال می شود، مقابله کند. این پژوهش تلاش دارد دیدگاه های رایج در مورد نقش ابتکار «کمربند و جاده» در آینده روابط دو کشور، از جمله افزایش همکاری و یا رقابت میان چین و ایران را مورد بررسی قرار دهد. نخست: جایگاه محوری ایران در ابتکار چینی «کمربند و جاده» یک. ایران مهمترین حلقه وصل در این ابتکار : ابتکار «کمربند و جاده» بر موقعیت جغرافیایی ایران و امکانات ژئوپلیتیک آن تکیه دارد؛ زیرا موقعیت جغرافیایی ایران چنان حیاتی است که قاره های دنیای قدیم، یعنی آسیا، اروپا و آفریقا را به یکدیگر پیوند می دهد. همچنین نظر…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.