سیاست های آذربایجان، گرجستان و ارمنستان وجهت‌گیری‌های سیاست خارجی آنها نقش اساسی در شکل گیری امنیت و ثبات منطقه‌ای در قفقاز دارد. مشکل اینجاست که قفقاز جنوبی در طول تاریخ مدرن خود هرگز یک فضای ژئوپلیتیکی واحد نبوده است. با این حال، این اتفاق به ندرت در گذشته و به عنوان بخشی از امپراتوری روسیه و اتحاد جماهیر شوروی رخ داده است. در طول سی سال گذشته، هم روسیه جدید و هم غرب شانس‌های زیادی برای انحصار نفوذ در قفقاز جنوبی داشته اند. هیچ کدام از آنها از این موقعیت‌ها استفاده نکردند. گرجستان در جستجوی تعادل بین شرق و غرب اکثر شهروندان گرجستان آینده کشور خود را در اتحادیه اروپا می‌بینند. این ارتباط نزدیکی با خودشناسی آنها به عنوان اروپایی دارد که ریشه محکمی در آگاهی جمعی ملت دارد. بنابراین، برای مقامات گرجستان که به دلیل انحراف از مسیر اروپایی مورد انتقاد قرار گرفته اند، کسب جایگاه نامزد اتحادیه اروپا یک دستاورد کلیدی بود. بروکسل از تفلیس خواستار دموکراسی، انتخابات عادلانه و قوه قضائیه مستقل شد. مقامات از ترس از دست دادن قدرت مربوط به کنترل بر اقتصاد و امنیت فیزیکی امتناع کردند. سوابق دولت گذشته به وضوح این را نشان می دهد. گرجستان به دلیل اهمیت استراتژیک موقعیت خود به عنوان کلید آسیای مرکزی و بخش شمالی خاورمیانه بزرگ، نامزد عضویت در اتحادیه اروپا شد. با توافق ضمنی بین تفلیس و بروکسل، گرجستان وانمود می‌کند که از توصیه‌های اتحادیه اروپا پیروی می‌کند و بروکسل وانمود می‌کند که این تلاش‌ها را می‌بیند و می‌خواهد از آنها در اهداف خوبشان حمایت کند. هنگامی که موضوع نامزدی حل شد، بروکسل و واشنگتن شروع به درخواست از تفلیس کردند که به تعهدات خود عمل کند. مقامات گرجستان به وزنه ای برای قدرت جمعی غرب نیاز داشتند. چین به چنین وزنه تعادلی تبدیل شده است. چین به توسعه یک کریدور لجستیک بین اروپا و…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.