در روز 13 آوریل ایران پهپادها و موشک‌هایی را به سوی رژیم صهیونیستی شلیک کرد و در مقابل حملات هوایی این رژیم به حالت آماده‌باش درآمد. برای مقابله با عملیات نظامی ایران پدافند هوایی این رژیم در کنار پدافند هوایی آمریکا مشارکت داشتند. و از طرفی دیگر بمباران مناطق اشغالی از سوی ایران، عراق، یمن و جنوب لبنان صورت گرفت. چند ساعت بعد هم نمایندگی ایران در سازمان ملل اعلام کرد "می توان این حمله را پایان یافته دانست. اما اگر رژیم صهیونیستی اشتباه دیگری را مرتکب شود، پاسخ ایران شدیدتر خواهد بود". از دیدگاه برخی کارشناسان صهیونیست "با در نظر گرفتن گستره بالای حمله ایران، تهران عملا مقابل تل آویو پیروز شد و آسیب بزرگی را وارد کرد. اما همزمان می‌توان آن را حمله‌ای محدود هم دانست". می توان اینچنین برداشت کرد ایران خواهان ورود به جنگ همه‌جانبه نبوده و در چنین حالتی گزینه‌ها برای انتخاب درست برای حمله معکوس از سوی ارتش این رژِیم در مقابل رهبران آن وجود داشته است. اما از سویی دیگر آمریکا خواهان پاسخی اندک بوده و با حمله به ایران مخالف بود؛ هرچند چنین دیدگاهی بسیار اشتباه است زیرا در خاورمیانه برداشت از عدم پاسخ به حمله گسترده" به معنای ضعف و آمادگی برای پذیرش بحران های بیشتر است". بر همین اساس آمریکا همیشه تلاش داشته از هر راه ممکنی از تنش در منطقه جلوگیری کند. از سویی دیگر هم رژیم صهیونیستی می داند نیازمند جنگی گسترده با ایران نیست زیرا اگر این نزاع گسترش پیدا کند، ممکن است این رژیم ضربه قوی تری را از ایران دریافت کند. علت این امر به تماس تلفنی میان جو بایدن و نتانیاهو پس از حمله ایران به سرزمین های اشغالی باز می گردد زیرا در آن تماس فقط حمایت از این رژیم وجود نداشت بلکه از این رژیم خواسته شد پاسخ خطرناکی به ایران ندهد.…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.