مقدمه چین علیرغم اینکه دومین اقتصاد بزرگ جهان و بزرگترین شریک تجاری برای اکثر اقتصادهای جهان است، در نهادهای سنتی اقتصادی بین المللی حضور کم رنگی دارد و بسیاری از کارشناسان و سیاست گذاران از این سیاست ناراضی هستند. به عنوان مثال، 170 کشور از 189 عضو بانک بین المللی بازسازی و توسعه (از گروه بانک جهانی) حق رای بیشتری نسبت به چبن دارند. این گزارش به بررسی جنبه‌های مختلف نارضایتی محققان و مقامات چینی از نهادهای حاکمیتی جهانی (GGI) با تمرکز ویژه بر سازمان تجارت جهانی (WTO) و صندوق بین‌المللی پول (IMF) می‌پردازد. همچنین آرمانهای اساسی محققان چینی برای نهادهای بین المللی را بحث می کند. تعامل چین با صندوق بین المللی پول کارشناسان چینی که از نزدیک با نهادهای حاکمیتی جهانی کار می کنند، معتقدند که قرار دادن اتباع چینی در پست های ارشد یا حتی متوسط در بانک جهانی و صندوق بین المللی پول دشوار است. سال‌ها لابی‌گری شدید چین منجر به پیشرفت‌های قابل‌توجهی شده، مانند داشتن یک تبعه چینی به عنوان معاون مدیر عامل(ژو مین) که در سال 2011 شروع به کار کرد، اما نقش آن در مدیریت ارشد صندوق بین المللی پول و بانک جهانی نسبت به اقتصادهای کوچکتر در اروپا محدود است. با این حال، نفوذ فزاینده چین منجر به موفقیت‌های سیاستی قابل توجهی شده است، لابی موفقیت‌آمیز برای وزن بیشتر رنمینبی در سبد حق برداشت مخصوص (SDR) و تجدید نظر در بحث درباره روسیه و اوکراین در نشست بهاری صندوق بین المللی پول در سال 2022 از جمله موفقت های چین است. در صندوق بین المللی پول، چین به دنبال نمایندگی بیشتر در فرآیند تصمیم گیری است. ناامیدی چین از سازمان تجارت جهانی چین از پیوستن به WTO بسیار سود برده و کارشناسان چینی، حتی خود شی جین پینگ، به طور گسترده به این موضوع اذعان دارند. با این حال، برخلاف صندوق بین‌المللی…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.