در هفته‌های ابتدایی سال ۲۰۲۴، زمانی که جنگ فاجعه‌بار در نوار غزه منطقه را شعله‌ور کرد، به نظر می‌رسید ثبات خاورمیانه بار دیگر در دستورکار سیاست خارجی ایالات متحده قرار بگیرد. در روزهای ابتدایی پس از عملیات ۷ اکتبر، دولت بایدن دو ناو هواپیمابر و یک زیردریایی هستهای را به خاورمیانه انتقال داد، در حالی که مقاماتی از ایالات متحده از جمله رئیس‌جمهور جو بایدن، به سفرهایی به منطقه را شروع کردند. با دشوارتر شدن کنترل درگیری‌ها، ایالات متحده فراتر از این در پاسخ به حملات گروه‌‌‌های مقاومت عراق به نظامیانش در عراق و سوریه، حملاتی را به تأسیسات تسلیحاتی در سوریه انجام داد. در اوایل ژانویه، نیروهای آمریکایی یکی از فرماندهان ارشد این گروه‌ها را در بغداد ترور کردند و در اواسط ژانویه، پس از هفته‌‌‌ها حمله به کشتی‌‌‌های تجاری در دریای سرخ توسط انصارالله ایالات متحده به همراه بریتانیا حملاتی را به پایگاه‌‌‌های آنان در یمن انجام دادند. به رغم این قدرت‌نمایی، تخصیص توان بسیار از سوی آمریکا برای خاورمیانه در بلندمدت غیرعاقلانه خواهد بود. پیش از ۷ اکتبر، آمریکا قصد داشت از منطقه دور شده و بیشتر به چین توجه کند. در سال ۲۰۲۳، مقامات آمریکایی تا حد زیادی از توافق هستهای احیاشده با ایران دست کشیدند و در مقابل به دنبال تحقق غیررسمی تنش‌زدایی با همتایان ایرانی خود بودند. همزمان، دولت آمریکا در تلاش برای انتقال بخشی از بار امنیتی واشنگتن به ظرفیت نظامی شرکای منطقه‌ای خود مانند عربستان سعودی، توافق برای عادی‌‌‌سازی روابط میان عربستان و رژیم صهیونیستی را در اولویت قرار داد. برای تحقق این توافق، ایالات‌متحده مایل بود مشوق‌های قابل‌توجهی را به هر دو طرف ارائه دهد؛ در حالی که عمدتا مساله فلسطین را نادیده می‌گرفت. 7 اکتبر اما این رویکرد را تغییر داد و بر محوریت موضوع فلسطین تاکید و ایالات متحده را مجبور به تعامل نظامی مستقیم‌تر کرد. با این حال،…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.