پس از ناکامی بزرگ ارتش اسرائیل در شناسایی و خنثی‌سازی حمله حماس در 7 اکتبر و دفاع از مناطق مرزی در برابر مهاجمان به نظر می رسد که ارتش به عقب برگشته است. دستاوردهای آن در غزه از نظر نظامی چشمگیر توصیف می‌شود و گزارش شده که سرعت آن جلوتر از برنامه پیش می‌رود. مقامات ارشد اسرائیل به ویژه از هماهنگی بی‌سابقه میان نیروهای زمینی، هوایی و دریایی راضی هستند. با این وجود، فرماندهان اعتراف میکنند که حماس در حالی که متحمل تلفات سنگین شده است و زیرساخت های در شمال غزه تخریب شده است، به نظر نمی‌رسد به نقطه شکست نزدیک شود. یک منبع نظامی ارشد اسرائیلی که نخواست نامش فاش شود به المانیتور گفت: «آنها بیشتر قدرت خود را حفظ می کنند». وی با اشاره به شبکه تونل وسیعی که حماس در زیر غزه حفر کرده است، افزود: "آنها در زیر زمین پنهان شده اند. آنها متحرک هستند و احتمالاً می توانند از طریق متروی زیرزمینی از جنوب به شمال جابه به جا شوند."
این افسر گفت: " که ساختار فرماندهی حماس تا کنون بیشترین خسارات را متحمل شده است. اما بیشتر 20000 جنگجو دارند." سرهنگ بنی آهارون، فرمانده هنگ 401 زرهی می‌گوید: " روحیه نیروها و عزم آنها برای جبران شکست ارتش اسرائیل در 7 اکتبر را تا حد امکان منعکس میکند." تیپ او در تاریخ 27 اکتبر وارد غزه شد و مانور زمینی اولیه آن برای سال‌های آینده توسط برنامه‌ریزان نظامی مورد مطالعه قرار خواهد گرفت، عمدتاً به دلایلی که ذکر خواهد شد سه هنگ ارتش اسرائیل تقریباً بدون توجه به ریسک محاصره به عمق غزه نفوذ کردند.
آهارون یک دی جی آماتور و به طور منظم در جشنواره سالانه موسیقی تومارو لند در بلژیک است. این روزها او شب‌ها برای سربازانش که برای استراحت توقف میکنند تکنو می‌رقصد. وقتی از او پرسیدند که آیا او در جولای 2024 به جشنواره خواهد رسید یا خیر، ابتدا قبل از پاسخ دادن تردید کرد. او در مصاحبه‌ای با روزنامه نگار ایلانا دایان در کانال 12 گفت: "ما به زمان نیاز داریم.من می خواهم این پیام را به تصمیم گیرندگان برسانم، ما نباید قبل از نابودی حماس برگردیم. من حاضرم هفته‌ها، ماه‌ها و حتی سال‌ها اینجا بمانم." این احساس ماندن تا زمانی طول می‌کشد که توسط افسران دیگر تکرار شده باشد - مانند کسی که به دایان گفت که حاضر است جان خود را برای سرکوب حماس ببخشد - و از حمایت نادری در طیف وسیعی از مردم اسرائیل برخوردار است.
یکی دیگر از افسران ارتش اسرائیل در توصیف شهر غزه به المانیتور گفت: «این شهر بسیار شلوغ است، یک شهر زیرزمینی با صدها کیلومتر تونل که به گونه‌ای ساخته شده است که بتوانند تجهیزات و نیروهای نظامی، اکسیژن، مراکز فرماندهی و عملیات را در خود جای دهد. آنها می‌توانند در قلب نیروهای ارتش اسرائیل ظاهر شوند، به آنها شبیخون بزنند و بلافاصله به تونل‌های زیرزمینی بازگردند. برای غلبه بر همه این‌ها، به زمان نیاز دارید". علیرغم خواسته سربازان، بعید است که اسرائیل ماه‌ها یا حتی هفته‌ها برای انجام ماموریت خود فرصت داشته باشد. دولت بایدن در برابر افزایش موج حمایت از فلسطین و فشارهای سیاسی داخلی در ایالات متحده از سیاست عقب نشینی میکند و فشار بر کابینه جنگی اسرائیل را افزایش می‌دهد اگرچه اسرائیل به مخالفت شدید خود با آتش‌بس بشردوستانه بدون آزادی 240 گروگان ادامه می‌دهد، اما به درخواست کاخ سفید برای «وقفه‌های بشردوستانه» به آتش‌بس چند ساعته در روز تن داده است تا به ساکنان غزه اجازه داده شود تا نیارهای اولیه و درمانی خود را تامین کنند. اسرائیل بیم آن دارد که این آتش‌بس در بحبوحه نبرد به حماس اجازه دهد تا دوباره نیروهایش را سازماندهی کند.
صرف نظر از اینکه مرحله کنونی جنگ علیه حماس چگونه به پایان می‌رسد، اسرائیل مصمم به حفظ اختیار برای اعزام نیروهای ارتش اسرائیل به غزه برای عملیات هدفمند علیه هر آنچه از حماس باقی مانده می‌ماند است. این استراتژی مشابه حملات شبانه‌اش در کرانه باختری خواهد بود که به آن اجازه می‌داد زیرساخت‌های حماس را از بین ببرد - و در نتیجه تلاش‌های این گروه برای تثبیت خود را در آنجا خنثی کرد - و در عین حال از تشکیلات خودگردان فلسطین حمایت کرد.
اسرائیل نیز در نظر دارد یک منطقه حائل به عرض حداقل 2 کیلومتر (1.3 مایل) در امتداد مرز خود با غزه ایجاد کند تا احساس امنیت را در میان ساکنان عمیقاً آسیب دیده مرزی که ممکن است به فکر بازگشت به خانه‌های خود باشند، بازگرداند. بر اساس اظهارات اخیر مقامات دولت بایدن، به نظر می‌رسد که اسرائیل پاسخی برای این سوال که متحدانش بر آن تاکید دارند: چه کسی نوار غزه را اداره خواهد کرد؟ و 2.3 میلیون ساکن آن را پس از جنگ اداره می کند؟ ندارد. ایالات متحده و متحدان غربی آن تمایل دارند این سرزمین را به تشکیلات خودگردان فلسطین بسپارند که حماس در انتخابات پارلمانی سال 2006 شکست خورد و متعاقباً از غزه بیرون راند. ائتلاف بین المللی احتمالاً متشکل از مصر، اردن، عربستان سعودی و امارات متحده عربی در طول یک دوره انتقالی، از آن حمایت خواهد شد. با قضاوت از تجربه گذشته، بعید به نظر می رسد که این برنامه‌ها به نتیجه برسند. غزه بار دیگر به عنوان مشکلی لاینحل باقی خواهد ماند. به همین دلیل است که مصری‌ها آشکارا علاقه‌ای به پیشنهادات وسوسه‌انگیز از سوی ایالات متحده و سایرین برای تسویه بخش اعظم بدهی خارجی خود در صورتی که مسئولیت تعدادی از آواره‌گان غزه را بر عهده بگیرد، ندارند. رئیس جمهور مصر عبدالفتاح السیسی تمایلی به این ایده ندارد. او می داند که خود را در چه آشفتگی قرار می‌دهد. او حتی ممکن است ورشکستگی را ترجیح دهد.