بررسی دقیق نقشه خاورمیانه نشان میدهد که چگونه ایران از طریق گروههای مقاومت که در خصومت خود با اسرائیل و ایالات متحده متحد شدهاند، قدرت خود را در سراسر منطقه نشان داده است. محمد ضیف، فرمانده شاخه نظامی حماس، صراحتاً از گروههای تحت حمایت ایران خواسته است به درگیری در غزه بپیوندند. بدیهی است که حتی اگر ایران از حملات 7 اکتبر اطلاع قبلی نداشت، حماس انتظار حمایت متحدان از خود در منطقه را داشت. همانطور که ابومرزوق، یکی از رهبران حماس، در سخنرانی خود تأیید کرد که این گروه، «انتظار زیادی از حزب الله و برادران ما در کرانه باختری دارد.» برخی دیگر در حماس معتقد بودند که ایران و محور مقاومت در صورت تهاجم زمینی اسرائیل به غزه مداخله خواهند کرد. در ماه اکتبر، علی برکه، رئیس روابط ملی حماس در خارج از کشور، اطمینان داشت که «همپیمانان مقاومت غزه را برای تصرف رژیم صهیونیستی و دولت آمریکا رها نخواهند کرد.» در روایت آمریکایی ها ایران با حماس ارتباط مداوم دارد و بر این نکته تأکید شده است که بدون حمایت ایران، حماس نمیتوانست این حملات را به تنهایی انجام دهد. اما امروز با گذشت بیش از سه ماه از جنگ و با وجود تلفات زیاد، به نظر نمیرسد ایران تمایلی به مداخله مستقیم در این جنگ داشته باشد. به چند دلیل عدم دخالت ایران در این جنگ منطقی به نظر میرسد: واکنش شدید ایالات متحده: استقرار ناوهای هواپیمابر و تهدیدهای صریح برای هر طرفی که به دخالت در درگیری فکر می کند، به عنوان بازدارنده قوی عمل کرده است. 2. عدم اطلاع قبلی ایران در مورد حمله: بر اساس عنصر غافلگیری، ایران هیچ دخالتی در طراحی حملات نداشته است و از زمان شروع حمله نیز بی خبر بوده است. مشکلات و اختلافات داخلی: علاوه بر مشکلات اقتصادی ایران، شکاف آشکاری بین میانهروها، که طرفدار عدم مداخله هستند…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.