هنگامی که باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا در نوامبر ۲۰۱۶ از دونالد ترامپ، رئیس جمهور منتخب آمریکا در دفتر بیضی استقبال کرد، به ترامپ توصیه کرد که تهدید هسته ای کره شمالی را اولویت اصلی خود قرار دهد. ترامپ اما سپس دیپلماسی را به هم زد. پرزیدنت بایدن تصمیم گرفته است به طور کلی هشدار اوباما را نادیده بگیرد. پیامدهای سیاست عدم تعامل دولت بایدن با پیونگ یانگ در روسیه آشکار شد. ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه از کیم با هیاهوی کامل استقبال کرد. کیم متعهد شد که از روسیه در اوکراین "حمایت کامل و بی قید و شرط" کند. در مقابل، کیم از پوتین چیز مهمتری دریافت کرد: او اساساً پایان رژیم تحریمهای چندجانبه فناوری نظامی را که روسیه (حداقل به صورت لفاظی) برای دههها از آن حمایت کرده بود، اعلام کرد. انتقال فناوری موشکی و ماهواره ای روسیه می تواند زرادخانه هسته ای بزرگ رژیم کیم را خطرناک تر کند. دولت های ایالات متحده و کره جنوبی هر دو قول دادند که چنین اقداماتی عواقبی را در پی خواهد داشت. اما نه پوتین و نه کیم نگران به نظر نمیرسند. فقدان هرگونه ابتکار دیپلماتیک دولت بایدن در قبال کره شمالی به بن بست فعلی کمک کرده است. تیم بایدن دیپلماسی بسیار فعالی را با ژاپن و کره جنوبی با هدف تشدید همکاری نظامی و تقویت بازدارندگی دنبال کرده است. اما به تنهایی کافی نیست. با مسدود شدن هرگونه تحریم بیشتر توسط روسیه و چین، تنها راه برای متقاعد کردن پیونگ یانگ به گفتگو این است که چیزی را که میخواهد روی میز بگذارد. این نباید امتیازی در جبهه نظامی یا هسته ای باشد. کیم با مشکلات اقتصادی، ناامنی غذایی و نیازهای بهداشت عمومی مواجه است که ایالات متحده می تواند همه آنها را کاهش دهد. مقامات آمریکایی همچنین خاطرنشان کردند که کره جنوبی پس از شکست دولت قبلی…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.