سفر پوتین شامل امارات متحده عربی و عربستان سعودی، دو تا از ثروتمندترین و تاثیرگذارترین کشورهای عربی از نظر اقتصادی بود. آنها، مانند روسیه، اعضای اوپک پلاس - بزرگ‌ترین و تأثیرگذارترین گروه سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) هستند. در واقع، نوسانات قیمت نفت و دستیابی به اجماع اوپک پلاس در مورد سطح تولید، سال‌هاست که مسایلی در حال انجام است که روسیه را به خاورمیانه مرتبط می‌کند، به‌ویژه از زمان شروع جنگ اوکراین، که تحریم‌های بی‌سابقه آمریکا و غرب را به دنبال داشت. درباره غزه نیز، در مرحله اولیه جنگ، روسیه موضع محافظتی گرفته بود و هدف قرار دادن غیرنظامیان را محکوم کرد و در عین حال خواستار یک راه حل سیاسی جامع شد. اما، چند روز بعد، موضع مسکو به موضعی قوی‌تر تبدیل شد، یعنی محکوم کردن اسرائیل و محکومیت آمریکا در شورای امنیت سازمان ملل. رئیس جمهور پوتین، در 13 اکتبر، محاصره نوار غزه توسط اسرائیل را با محاصره لنینگراد توسط نازی ها در سال 1941 مقایسه کرد. اما به دلایل مختلف، موضع روسیه فراتر از لفاظی های سیاسی، هرچند قوی، به هیچ راهبرد ملموسی تبدیل نشد. توضیح معمول برای ناتوانی روسیه در تدوین یک استراتژی عملی در مورد غزه، فقدان سرمایه جدی دیپلماتیک یا سیاسی فراتر از جنگ کنونی در اوکراین است و اینکه مسکو کاملاً از موازنه‌های ظریف ژئوپلیتیکی خاورمیانه آگاه بود.
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.