چین اولین کاهش جمعیت را در شش دهه گذشته تجربه کرده است و توجه به توانایی پکن برای مقابله با چالش‌های ناشی از روندهای جمعیتی جلب شده است. جمعیت چین در حال کاهش است. هفته گذشته، مقامات اعلام کردند که سال 2022 اولین کاهش جمعیت در شش دهه گذشته از زمان قحطی بزرگ بوده است. این رویداد مدت‌ها مورد انتظار نتیجه کاهش چندین دهه نرخ باروری در چین است. در طول قرن بیست و یکم، این امر منجر به کاهش جمعیت خواهد شد. برآوردهای فعلی سازمان ملل نشان می‌دهد که جمعیت کل چین تا سال 2050 به 100 یا 200 میلیون نفر کاهش می‌یابد. پیری، برآمدگی جوانان، و جمعیت خط سیر جمعیتی چین غیرعادی نیست. در مسیر تعیین شده توسط بقیه شرق آسیا است. جمعیت ژاپن در سال 2008 به اوج خود رسید و از آن زمان به طور پیوسته در حال کاهش است، به طوری که کل جمعیت، اکنون، تقریباً نیم میلیون در سال کاهش می‌یابد. تایوان در سال 2020 رشد منفی داشت و کره جنوبی در سال 2021. آسیا بدون محدودیت نه کاهش - و نه افزایش - جمعیت به خودی‌خود نشان دهنده یک بحران نیست. در عوض، سوال بسیار مهمتر این است که آیا مقامات دولتی می‌توانند به چالش‌هایی که چنین روندهایی ایجاد می‌کنند به طور موثر پاسخ دهند. سؤالات جدی در مورد اینکه آیا پکن از عهده این وظیفه برمی‌آید یا خیر وجود دارد. اول، پکن در تنظیم سیاست‌های موجود برای پاسخ به پیری سریع چین، کند بوده است. حقوق بازنشستگی را در نظر بگیرید. برای بیش از یک دهه، مقامات چینی مرتباً در مورد نیاز به افزایش سن رسمی بازنشستگی از سطوح پایین ناپایدار که در اواسط قرن بیستم وجود داشت - 55 برای زنان (50 برای کارگران زن یقه آبی) و 60 سال برای مردان - با توجه به فشارهای مالی قریب الوقوع. اما…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.