در اوایل صبح ۲ ژانویه، نیرو‌های روسی حمله موشکی گسترده‌ای را به شهر‌های اوکراین کیف و خارکف آغاز کردند.یکی از دلایل قابل توجه بودن این حادثه، این بود که نشان می‌داد روسیه در مبارزه خود تنها نیست. حمله روسیه در آن روز با سلاح‌هایی مجهز به تکنولوژی از چین، موشک‌های کره شمالی و هواپیما‌های بدون سرنشین از ایران انجام شد. از زمان حمله روسیه در فوریه ۲۰۲۲، مسکو بیش از ۳۷۰۰ پهپاد طراحی شده توسط ایران را به کار برده است. موسکو با تهران در مورد برنامه‌های ساخت یک کارخانه جدید هواپیما‌های بدون سرنشین در داخل روسیه همکاری می‌کند. کره شمالی نیز موشک‌های بالستیک و بیش از ۲. ۵ میلیون گلوله به روسیه فرستاده است. چین به نوبه خود به مهم‌ترین خط نجات روسیه تبدیل شده است. پکن خرید نفت و گاز روسیه را افزایش داده و میلیارد‌ها دلار را به خزانه‌های مسکو واریز کرده است. به همان اندازه این نکته نیز قابل توجه است که چین مقادیر زیادی از تکنولوژی‌های خود را وارد این جنگ کرده است. سوابق گمرکی نشان می‌دهد که علی‌رغم تحریم‌های تجاری غرب، واردات تراشه‌های کامپیوتری و قطعات تراشه توسط روسیه به طور پیوسته به سمت سطوح قبل از جنگ افزایش یافته است. بیش از نیمی از این کالا‌ها از چین می‌آیند. این محور، مجموعه‌ای از دولت‌های ناراضی هستند که با هدفی مشترک برای سرنگونی اصول، قوانین و نهاد‌هایی که در زیر سیستم بین‌المللی غالب قرار دارند، گرد هم آمده اند. وقتی این چهار کشور همکاری می‌کنند، اقدامات آن‌ها تأثیر بسیار بیشتری نسبت به مجموع تلاش‌های تکی آن‌ها دارد. این محور، با همکاری یکدیگر، توانایی‌های نظامی یکدیگر را افزایش می‌دهند، اثربخشی ابزار‌های سیاست خارجی ایالات متحده، از جمله تحریم‌ها را کاهش می‌دهند و مانع توانایی واشنگتن و شرکای آن برای اجرای قوانین جهانی می‌شوند. هدف جمعی آن‌ها ایجاد یک نظم جایگزین برای نظم فعلی است که…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.