دانشگاه کرانفیلد همچنین در سال 2021 پروژه‌ای را با دانشگاه علم و صنعت ایران انجام داد که به طور خاص به «کاربردهای نظامی» سیستم‌های پیشرفته معروف به «کنترل‌کننده‌های فازی» در موتورهای جت توجه می‌کرد. این سیستم موتور را قادر می سازد تا "مانورپذیری بهتری داشته باشد، چرا که این موضوع یک جنبه مهم برای کاربردهای هواپیماهای نظامی و بدون سرنشین است."
این روزنامه همچنین به بیش از 200 مقاله که به طور مشترک میان دانشگاه شهید بهشتی ایران و دانشگاهیان انگلیسی نوشته شده است، اشاره کرد،که از جمله آن می توان به مقاله‌ای اشاره کرد که توسعه دستگاه‌های الکترونیکی که از ابررساناها و گرافن استفاده می‌کنند را با استفاده در ارتباطات بی‌سیم و امنیت نسل بعدی بررسی کرده است.
درآن مقاله نام نویسندگانی مانند سمانه کلهر، محقق فعلی دانشگاه گلاسکو که دکترای خود را از دانشگاه شهید بهشتی دریافت کرده بود، و همچنین مجید قانث‌عار که هنوز در این دانشگاه ایرانی مستقر هستند به چشم می خورد. در فهرست نویسندگان حتی نام افراد دیگری از دانشگاه کمبریج به چشم می خورد که یکی از معتبرترین مؤسسات انگلیسی و غربی است که در برنامه‌های نظامی ایران دخالت داشت.
همه این پروژه‌ها، مطالعات و مقالات تحقیقاتی علیرغم ممنوعیت صادرات فناوری به ایران توسط بریتانیا انجام شده که می‌توان از آن برای اهداف و کاربردهای نظامی استفاده کرد. این گزارش در بحبوحه تحریم‌های اخیر و جاری علیه افراد و سازمان‌های ایرانی که به روسیه «کامیکاز» یا پهپادهای انتحاری می‌رسانند، منتشر شده است.
پس از این افشاگری ها، نمایندگان پارلمان بریتانیا خواستار تحقیق در مورد چگونگی اجازه انجام تحقیقاتی که به طور بالقوه به بریتانیا آسیب می زند و تحریم ها را نقض می کند، شده اند. آلیسیا کرنز، رئیس کمیته منتخب روابط خارجی بریتانیا، خواستار تحقیق در مورد این "همکاری وحشتناک" شده و همچنین دیوید لامی، از جمله منتقدان دولت بریتانیا آن را "عمیقاً نگران کننده" خوانده است.