بازتاب خبر این توافق، یادآور توافق ریاست جمهوری 2016 است که ریاست میشل عون و صدارت سعد حریری برا به ارمغان آورد. با این حال، این معامله از حمایت گسترده برخوردار نیست. در سیاست لبنان، حزب‌الله و امل حامیان اصلی فرنگیه هستند، در حالی که عربستان سعودی، مشتاق این معامله به نظر نمی‌رسد.
چالش داخلی این معامله این است که جناح های اصلی پارلمانی کاندیداتوری فرنگیه را تایید نکرده و به دنبال جایگزینی بوده اند. جنبش آزاد میهنی (FPM)، نیروهای لبنانی، حزب سوسیالیست مترقی، حزب کتائب، و برخی از نمایندگان بلوک پارلمانی «تغییر» حول نامزدی وزیر دارایی سابق، جهاد آزور متحد شده اند. او وظایف خود را به عنوان مدیر بخش خاورمیانه و آسیای مرکزی صندوق بین المللی پول به حالت تعلیق درآورد تا بر نامزدی خود برای ریاست جمهوری لبنان تمرکز کند. این تلاقی منافع نمایانگر یک جبهه شکننده در میان کسانی است که صرفاً در رد فرنگیه شریک هستند. جنبش آزاد میهنی در این مورد با متحد خود حزب الله اختلاف نظر دارد.
چهره های دیگر نیز می توانند مدعی شوند. نام ژنرال جوزف عون، فرمانده ارتش همچنان مطرح است، با این حال، موانعی در قانون اساسی برای نامزدی او وجود دارد. تاکنون حزب الله و امل از او حمایت نکرده اند.
رسانه های لبنانی دارند گزارش شده است قطر و مصر ترجیحی برای ژنرال جوزف عون دارند که به طور گسترده بر این باورند که موضع ایالات متحده را منعکس می کند. ژنرال جوزف عون در ژانویه 2024 بازنشسته می شود. جبران باسیل، رهبر جنبش اتحادیه میهنی، علناً از او انتقاد کرده است که منجر به واکنش شدید اعضای حزب خود او شده است که با جوزف عون همدردی می کنند.
کمیته پنج جانبه (ایالات متحده، فرانسه، عربستان سعودی، قطر و مصر) اصلی ترین پلتفرم بین المللی است که تحولات لبنان را به طور منظم مورد بحث قرار می دهد. فرانسه اخیراً پیشنهاد کرده است که ایران را به این کمیته اضافه کند. پیشنهاداتی وجود دارد مبنی بر اینکه ابتکار فرانسه می تواند به طور بالقوه گفت وگویی را در هفته های آینده بین بلوک های اصلی پارلمانی که رئیس جمهور را انتخاب می کنند، سازماندهی کند.
رویکرد فرانسوی توسط دو جریان فکری هدایت می شود. اولاً، تصدیق اینکه حزب‌الله عملاً کنترل لبنان را در اختیار دارد، که با ائتلاف شکننده‌ای که حول آزور گرد هم آمدند، نادرست بودن آن ثابت شد، و ثانیاً، اینکه منافع سیاسی و اقتصادی این گروه در لبنان تحت ریاست جمهوری جدید حفظ شود. نقش فرانسه به عنوان یک تسهیل کننده با توجه به توانایی آن در تعامل با همه بازیگران در سیاست لبنان و قدرت های بزرگ با نفوذ در لبنان کلیدی است.
واشنگتن عمدتاً از سبد انتخابات ریاست جمهوری خارج شده و این نقش را به فرانسه واگذار کرده است. عربستان سعودی عمدتاً بی علاقه به نظر می رسد. لبنان در چند سال گذشته اولویت عربستان نبوده است. شعار سعودی این بوده است که هرگونه بازگرداندن کمک های مالی عربستان به لبنان با کاهش نفوذ حزب الله در دولت لبنان مرتبط است، کاری که حزب الله مایل به انجام آن نیست.
برای ایالات متحده نیز لبنان در اولویت نیست. ایران به حزب‌الله فرصت زیادی برای مانور در سیاست لبنان می‌دهد، اما همچنین می‌تواند در تسهیل توافق در صورت نیاز یا اگر منافعش را تامین کند، نقشی ایفا کند.
بلوک پارلمانی که می تواند به پیروزی آزور کمک کند، مجمع پارلمانی مستقل است که نزدیک ترین مجمع به نخست وزیر سابق سعد حریری است. این بلوک در جلسه گذشته به آزور رای نداد، اما فشار بر آن بیشتر می‌شود تا تصمیم خود را برای برگزاری جلسه بعدی انتخابات بگیرد.
با این حال، با توجه به ماهیت اجماعی نظام لبنان، انتخاب رئیس جمهور بدون رضایت حزب الله و امل که همه کرسی های شیعیان در مجلس را در اختیار دارند دشوار خواهد بود. از این رو، حزب الله و امل به احتمال زیاد علیرغم فشارهای داخلی و خارجی بر آنها برای ادامه رای گیری، حد نصاب رای گیری در دور دوم رای گیری را رد خواهند کرد.
در همین حال، هنوز یک نامزد اجماع ظاهر نشده است. سیاست لبنان همچنان در مرحله اقناع حزب الله برای دست کشیدن از فرنگیه باقی مانده است و اگر این امر محقق نشود، غلبه بر بن‌بست فعلی چالش برانگیز خواهد بود.