. در حالی که این تحقیق قبل از تهاجم کامل روسیه به اوکراین در سال 2022 به نتیجه رسید، نظرات ارائه شده در اینجا برای درک الگوهای رفتار قاطعانه مسکو چندان مرتبط نیستند. ما از انواع ابزارهای تحلیلی برای کمک به درک و پیش‌بینی بهتر نقاط اشتعال در زمینه روسیه استفاده کردیم، و رویکردهای متفاوتی (مطالعات موردی کیفی، مدل‌سازی کمی، و بررسی فعالیت‌های روسیه در خارج از کشور که می‌تواند تشدیدکننده باشد) را برای بررسی درگیری‌های گسترده‌تر روسیه اتخاذ کنیم. همچنین روندهای مناقشه و به دست آوردن نقاط اشتعال احتمالی در آینده که ممکن است از ارتش ایالات متحده خواسته شود تا به آنها پاسخ دهند. در این گزارش، ما به‌ویژه بر نقاط اشتعال احتمالی با متحدان غیر ناتو (سازمان پیمان آتلانتیک شمالی) تمرکز می‌کنیم. بررسی کیفی ما با دسته‌بندی ماهیت برخوردهای گذشته روسیه با سایر دولت‌ها در دوره پس از شوروی آغاز شد. برای این منظور، ما بین نقاط اشتعال یا درگیری‌های نظامی (منظور درگیری‌های بین دولتی یا مداخلات در جنگ داخلی که منجر به تلفات نظامی می‌شود) و اختلافات نظامی شده (اصطکاک‌های کشورها که منجر به تلفات ثبت‌شده در نبرد نمی‌شوند) تمایز قائل شدیم. با استفاده از ادبیات علوم سیاسی در مورد تشدید و علل درگیری، ما یک چارچوب 16 عاملی از محرک‌های احتمالی ایجاد کردیم. سپس از این چارچوب برای انجام مطالعات موردی عمیق از چهار نقطه اشتعال استفاده کردیم: مداخله اوکراین (2014)، جنگ روسیه و گرجستان (2008)، جنگ داخلی تاجیکستان (1992-1997)، و مداخله در جنگ داخلی سوریه. (سال 2015 – تا امروز). ما همچنین اختلافات روسیه با اوکراین و گرجستان را بررسی کردیم که به درگیری نظامی تبدیل نشد تا بفهمیم که چرا آنها زیر سطح نقطه اشتعال باقی ماندند. برای این گزارش، ما همچنین تکنیک‌های تحلیلی کمی را برای ارزیابی عوامل یا همبستگی‌های مرتبط میان آنها همزمان با شروع تنش بین کشورهای مزبور با روسیه…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.