مقدمه برای اولین بار پس از چند ماه، زیرساخت‌های حیاتی نظامی ایران بار دیگر مورد حمله یک مهاجم ناشناس قرار گرفت و یکی از مجتمع‌های کارگاهی وزارت دفاع در 28 ژانویه 2023 هدف پهپادهای جنگی خارجی واقع شد . بیانیه رسمی وزارت دفاع ایران مدعی شد که این حمله ناموفق بوده و گفته است که سامانه‌های ضدهوایی یک کوادکوپتر را منهدم کردند و دو کوادکوپتر دیگر پس از گرفتار شدن در تله‌های ضد پهپاد منفجر شدند. در مقابل، جروزالم پست این حمله را یک "موفقیت خارق العاده" خواند. کشورهای کمی وجود دارند که قادر به آسیب رساندن یا تخریب یک سایت حفاظت شده در اعماق ایران باشند. محتمل ترین مظنونان، یعنی اسرائیل و ایالات متحده، تا کنون از اظهار نظر یا پذیرفتن مسئولیت این حمله خودداری کرده اند، هر چند گزارش هایی منتشر شده است که نشان می دهد اسرائیل در این حمله نقش مغز متفکر را دارا بوده است. این ابهامات را کنار بگذاریم، به نظر می رسید که حمله هواپیمای بدون سرنشین به جای تحمیل هزینه تاکتیکی به ارتش جمهوری اسلامی، برای رساندن پیامی سیاسی-استراتژیک به کشور هدف طراحی شده است. هر چند که جدا کردن این پیام احتمالی از افزایش تنش‌ها بر سر برنامه هسته‌ای ایران و حمایت ایران از تجاوز روسیه به اوکراین دشوار است. این نشان می دهد که طراحان این حمله ضمن پذیرش ریسک های احتمالی ، به دنبال این هستند که تهران را مجبور کنند که در سیاست های خود تجدید نظر کند . این حمله ممکن است محیط امنیتی خاورمیانه را بی ثبات تر کند . حمله ای با تأثیر محدود بر توانایی های نظامی ایران حملات در مقیاس کوچک، مانند حمله هواپیماهای بدون سرنشین به مجتمع وزارت دفاع، نمی‌تواند تأثیر معناداری بر توانمندی‌های نظامی و هسته‌ای جمهوری اسلامی داشته باشد. تهران سال‌هاست که با چنین خرابکاری‌ها و حملات محدودی روبه‌رو بوده…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.