محققان روابط بین الملل بر این باورند که قرار گرفتن کشورها در معرض بلایای طبیعی مانند زلزله ، آتشفشان و طوفان می تواند منجر به تغییر در سیاست های خارجی آنها شود . البته این تغییر به اندازه فاجعه ، گستره جغرافیایی و اثرات اقتصادی و اجتماعی آن و همچنین به میزان عناصر قدرت دولت از جمله منابع طبیعی و انسانی و ثبات سیاسی و اجتماعی بستگی دارد . در این زمینه مفاهیمی چون «دیپلماسی بلایا» ، مدیریت اضطراری در شرایط استثنایی و «دیپلماسی بازسازی» مطرح شده است . این مفاهیم به سیاست هایی اشاره دارد که دولت برای بسیج بیشترین میزان کمک های خارجی برای رویارویی با اثرات مستقیم فاجعه و سپس بازسازی و ساختن دوباره دنبال می کند . این تحلیل در مورد فاجعه زمین لرزه ای است که در 6 فوریه 2023 ترکیه را لرزاند و صدها پس لرزه پس از آن به وقوع پیوست که منجر به دو زمین لرزه دیگر در 20 همان ماه شد . ترکیه وضعیت اضطراری درجه چهار اعلام کرد که به معنای درخواست کمک خارجی است که محقق شد و تیم های جستجو و نجات و تیم های آواربرداری از بیش از 100 کشور در آن شرکت کردند ؛ علاوه بر کمک های امدادی و تخصیص بودجه برای حمایت از اقدامات بازسازی . این فاجعه ضربه سختی به اقتصاد و ثبات اجتماعی ترکیه وارد کرد ، زیرا ده ایالت با 13.5 میلیون ساکن یا 16 درصد کل جمعیت را تحت تأثیر قرار داد و 9 درصد از تولید ناخالص داخلی ، 15 درصد از حجم تولیدات کشاورزی و 9 درصد از تولید صنعتی را شامل می شود . این فاجعه همچنین منجر به مرگ ده ها هزار نفر ، آواره شدن میلیون ها نفر از روستاها و خانه های خود ، و تخریب شدید ساختمان ها ، جاده ها و دیگر…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.