تارنمای وابسته به این اندیشکده آمریکایی معتقد است دو خواسته ایران مبنی بر اختتام پرونده سه سایتی که آژانس درصدد تحقیق آثار اوارنیوم در آنهاست و همچنین اجتناب آژانس از پیگیری هر موردی که مربوط به گذشته برنامه ایران باشد، «خارج از محدوده برجام است و سایر اعضای برجام نمی‌توانند تحقیقات آژانس را محدود کنند». به نظر نویسنده، «بدون از سرگیری نظارت سرزده و بدون محدودیت‌هایی بر برخی فعالیت‌های هسته‌ای، اوضاع ممکن است از کنترل سیاسی خارج شود». به تعبیر او «اگرچه ایران از درجه غنای 90 درصد U-235 اجتناب کرده است، اما از این امر ناتوان نیست. ایران می‌تواند در هر گونه تحریک یا تغییر در ارزیابی امنیتی‌اش پیش قدم شود». او معتقد است فعالسازی مکانیسم ماشه باید آخرین گزینه باشد زیرا در صورت بازگشت تحریم‌های شورای امنیت، ممکن است ایران نیز امتیازات جدیدی را در قالب مذاکرات بعدی مطالبه کند. طبق این یادداشت، ایده توافق موقت می‌تواند از تشدید تنش جلوگیری کند. در این توافق، ایران به جای آنکه اورانیوم را طبق برجام به خارج از کشور منتقل کند، صرفاً غنی‌سازی را متوقف کرده و آن را انبار خواهد کرد. همچنین تعداد و نوع ماشین‌های غنی‌سازی نیز نه به اندازه برجام ولی کمی محدودتر از شرایط کنونی، محدود خواهد شد. علاوه بر اینکه بازرسی‌های سرزده از برنامه اتمی ایران نیز از سر گرفته خواهد شد. در مقابل، معافیت‌هایی به برخی خریداران سابق نفت ایران برای خرید نفت از این کشور صادر شده و اموال مسدودشده بانکی ایران در برخی کشورها مانند کره و ژاپن نیز بازخواهد گشت.
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.