متن حاضربخش ویرایش‌شده‌ای از سخنان هما هودفر، استاد دانشگاه کنکوردیا، در کنگره علوم انسانی و اجتماعی سال ۲۰۱۷ می‌باشد. هما هودفر استاد برجسته انسان‌شناسی در دانشگاه کنکوردیا است. تحقیقات و تخصص اصلی او در زمینه انسان‌شناسی حقوقی و سیاسی قرار دارد. او به بررسی تقاطع اقتصاد سیاسی؛ جنسیت و حقوق شهروندی؛ سیاست‌های رسمی و غیررسمی زنان، جنسیت و حوزه عمومی در زمینه‌های مسلمان می‌پردازد. «ما در یک محیط سیاسی دشوار زندگی می‌کنیم که با سرعتی غیرقابل تصور برای بسیاری از ما در حال تغییر است. بسیاری از حقوقی که آنها را مسلم فرض کرده‌ایم و از اجزای اساسی یک دموکراسی واقعی می‌دانیم، مانند اصل برابری در برابر قانون و آزادی بیان، در برخی زمینه‌ها و برای برخی افراد تحت حمله قرار گرفته‌اند – اگر نگوییم عملاً کنار گذاشته شده‌اند. این محیط، حس اضطراری برای دفاع از این حقوق ایجاد کرده است، اما همچنین ما را به عنوان دانشگاهیان به پرسش وامی‌دارد و در مورد علل ریشه‌ای و همچنین نقشی که ما ایفا کرده‌ایم، یا شاید دقیق‌تر بگوییم ایفا نکرده‌ایم، در اجازه دادن به وضعیت فعلی تأمل می‌کنیم. با توجه به رنج و زندانی شدن اخیر من در ایران به اتهام فعالیت در زمینه‌های فمینیسم و مسائل امنیتی، حوزه‌ای که مایلم در مورد آن تأمل کنم، آزادی آکادمیک و حق تفکر انتقادی است. زمانی که در ایران درباره کتاب‌ها و مقالاتم و اینکه به دستور چه کسی تحقیقات را انجام داده‌ام از من پرسیدند، ادعا کردم که آزادی آکادمیک دارم و هیچ کس نمی‌تواند به من دیکته کند که چه تحقیقاتی باید انجام دهم. پاسخ به این ادعا این بود که آزادی آکادمیک یک ایده غربی است و در اینجا معتبر نیست. تنها زمانی که در سلول زندانم محبوس بودم و همانطور که یکی از بازجوهایم با کنایه گفت: «حالا وقت زیادی داری تا فکر کنی که چگونه تحقیقات و نوشته‌هایت…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.