دقیقاً ده سال پس از شروع فصلی غیرمنتظره از علاقه مجدد ایتالیا به جنوب صحرای آفریقا، بار دیگر یک دولت با گرایش سیاسی متفاوت درصدد آن است که به آفریقا در سیاست خارجی خود مرکزیت بیشتری بدهد. در تابستان 2013، وزارت امور خارجه ایتالیا در پرونده‌‌ای به بررسی تاریخ حضور ایتالیا در آفریقا و پیش بینی ابتکاراتی برای حضور بیشتر در این منطقه پرداخت. از زمان نخست وزیری متئو رنتسی تا کنون 23 بازدید دوجانبه بین ایتالیا و کشورهای آفریقایی انجام گرفته‌است. افتتاح پنج سفارت جدید، ایجاد اصلاحات برای همکاری های بیشتر، یک ماموریت نظامی در نیجر، سه کنفرانس وزیران ایتالیا و آفریقا، در بازه زمانی 2013-2018، نشان از آغاز دوران جدیدی داد که در آن دوران، آفریقا پس از یک دوره طولانی گسست ، مجددا برای رم اهمیت پیدا کرد. بسیاری از اقتصادهای پیشرفته و نوظهور، جریان‌های مالی و تجارت و همچنین ابتکارات توسعه و همکاری نظامی متمایل به حضور در آفریقا شدند. مشکلات فعلیدر سال‌های 2013-2014، ایتالیا عمدتاً به دنبال یافتن فضای تنفسی برای فرار از یک دوره طولانی مشکلات جدی اقتصادی بود که ابتدا به بحران مالی جهانی و سپس به بحران بدهی مرتبط بود. رم این مسیر را با ترویج بین المللی شدن شرکت های ایتالیایی، به ویژه شرکت های کوچک و متوسط، به سمت بازارهای جدید انجام می داد. به طور کلی، اقتصادهای کشورهای جنوب صحرا برای مدتی، با نرخ های رشد منطقه ای 5.4 درصد در سال از سال 2000 تا 2014، که بیش از دو برابر سال های 1990 بود، خوب عمل می کردند. متأسفانه، این نرخ رشد در سال‌های بعد و از سال 2015 به معنای واقعی کلمه به نصف کاهش یافت. پس از این اتفاق نیز گسیل قابل توجه مهاجران آفریقایی به اروپا از خاک ایتالیا مزید بر علت شد که دولت ایتالیا درگیری های زیادی را با دولت‌های آفریقایی آغاز…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.