اردوغان و دموکراسی ترکیه یکی از بزرگترین دموکراسی ها در جغرافیای میان بین هند و آلمان است و نتایج انتخابات آن در مناطق وسیعی بازتاب خواهد داشت. چنین چرخشی شبیه به این است که بگوییم کره شمالی بزرگترین دموکراسی بین کره جنوبی و چین است. با این حال بسیاری از روزنامه‌نگاران و دیگر مقامات بر این باورند که رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور، که در آخرین نظرسنجی‌ها عقب است، نتیجه انتخابات را می‌پذیرد. اما این خیال بافی است. چرا که اردوغان به دموکراسی نه به عنوان یک مفهوم بلکه به عنوان یک ابزار معتقد است. او یک جمله کنایه آمیز دارد که : «دموکراسی مانند یک تراموا است. «تا آنجا که لازم است سوار آن می‌شوی و سپس پیاده می‌شوی». اردوغان به مردم برای انتخاب درست اعتماد ندارد. او معتقد است که اقتدارش از خداست، نه از مردم. به همین دلیل است که او ربع قرن پیش خود را خادم شریعت معرفی کرده است. او معتقد است کسانی که دین را به شیوه او تفسیر نمی کنند، حق ندارند قدرت را به دست بگیرند . به همین دلیل است که به جای نشان دادن شایستگی هایش، دیکتاتور مابانه پشت یک قوه قضاییه فاسد و قوانین قدیمی که انتقاد را با توهین آمیخته می‌کند، پنهان می‌شود. همچنین به همین دلیل است که او ده میلیون علوی ساکن ترکیه را سرکوب می کند و به جای بحث درباره دیدگاه های الهام گرفته از اخوان المسلمین که بدان اعتقاد دارد با پیروان فتح الله گولن، مردی که تفاسیر صوفیانه اش ریشه عمیقی در حوزه آناتولی دارد، به ایشان تهمت می زند. به بیان ساده، در ترکیه که اردوغان رئیس جمهور آن است ، انتخابات بیشتر جنبه نمایشی دارد تا اینکه مکانیزمی برای تغییر واقعی باشد . اگرچه ممکن است خیالبافی به نظر برسد ،اما برای درک انتخابات آتی ترکیه، بهتر است آن را با…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.
راهنمای دریافت اشتراک
بیشتر