فرایندهای صلح گذشته بین اسرائیل و فلسطین نتوانستهاند راهکارهای بلندمدتی را برای حل مناسب این تنش ارائه دهند اما نشان دادهاند که چه چیزی باعث موفقیت مذاکرات میشود. این بار دولتهای عربی موقعیت منحصربهفردی دارند که میتوانند میان طرفین برای صلح دائمی مذاکره کنند. خلاصه روندهای صلح گذشته در اسرائیل و فلسطین نتوانستند راهحلهای بلندمدت برای این مناقشه ارائه دهند؛ اما نشان دادند که چیزی باعث میشود مذاکرات کارآمد است. در آخرین دور از تنشها در غزه، دولتهای عربی موقعیت کلیدی منحصربهفردی دارند تا از روابط خود با تمام طرفها بهره و شرایطی را مطرح کنند که میتواند به صلحی دائمی و پایدار کمک کند. یک طرح صلح عربی دوم با نظارت چندجانبه باید منافع واقعی را برای همه طرفها ارائه دهد؛ اما برای برقراری هر چارچوب دائمی این شرایط مهم باید موردتوجه قرار گیرند. -هویتهای ملی فلسطینی و یهودی باید مشروع شناخته و نیاز به بیان سازمانی دارند. حقوق بشر فردی در هر دو جامعه نیز باید محافظت شود. -باید همه افراد بهطور صریح و بدون شرط، سخنان و اقدامات یهودی ستیزانه، اسلام هراسانه و نژادپرستانه را رد کنند. -هرگونه هدف قرار دادن غیرنظامیان نباید صرفاً رد شود بلکه باید توسط تمامی نهادها فعالانه مقابله شود. -فعالیتهای شهرکسازی در سرزمینهای فلسطینی و کوچ اجباری فلسطینیها به مصر، اردن یا هر جای دیگر باید اقدامات غیرقانونی محسوب شود و همه بازیگران متعهد به مبارزه با آن هستند. -روابط کامل دیپلماتیک، سیاسی و اقتصادی کاملی میان کشورهای شرکتکننده باید نتیجهای از فرایند مذاکره باشد. -هیچ فرد بدون وطن نباید در پایان هر توافقی باقی بماند. معرفی برای حداقل یک دهه و شاید بیشتر، موضوع فلسطین از دستور کار منطقهای و بینالمللی کاهش پیداکرده است نه به این دلیل که حلشده است، بلکه به دلیل عدم تمایل یا اراده اصلی طرفهای کلیدی برای توافق در مورد چگونگی حل آن را نداشتند ازجمله…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.
راهنمای دریافت اشتراک
بیشتر