در سال‌های اخیر، افغانستان به دلیل ابعاد بحران انسانی پس از خروج ناتو و تسلط طالبان در سال ۲۰۲۱، مرکز توجه جهانی قرار گرفته است. دهه‌ها شورش مداوم منجر به ناامنی گسترده‌ای شده است که محیطی آشفته‌ای را برای افراد و خانواده‌ها ایجاد کرده است. خشونت ناشی از این درگیری‌های مسلحانه باعث مهاجرت دسته‌جمعی افغان‌ها شده است. از سال ۲۰۰۱ به بعد، ۵.۹ میلیون افغانستانی تجربه جابجایی داخلی یا پناهندگی در خارج از کشور را داشته‌اند که عمدتاً به پاکستان رفته‌اند و با محیط سیاسی نامشخصی روبرو شده‌اند. حدود ۱۰۰,۰۰۰ افغان از سال ۲۰۲۱ به ایالات متحده و کانادا منتقل شده‌اند و ۳۸۰,۰۰۰ نفر دیگر در کشورهای اروپایی پناه گرفته‌اند. با این حال، تعداد قابل توجهی از آن‌ها هنوز در انتظار تأیید اقامت دائم و راهی به شهروندی هستند. اخراج ناگهانی مهاجران افغان به‌نظر می‌رسد که پاکستان سیاست مهاجرتی خود را از پذیرش به طرد تغییر می‌دهد. اخراج ناگهانی و اجباری مهاجران افغان از پاکستان به دلیل سلسله‌ای از حملات انتحاری اوایل امسال است که در امتداد مرز با افغانستان رخ داده است. این حملات انتحاری به افغان‌ها نسبت داده شده است. مقامات پاکستانی به‌نظر می‌رسد که فکر می‌کنند شهروندان افغان به حملات مختلف علیه دولت و ارتش مرتبط بوده‌اند، از جمله ۱۴ مورد از ۲۴ حمله انتحاری که امسال رخ داده است. علاوه بر این، اسلام‌آباد آن‌ها را به مشارکت در عملیات‌های قاچاق، دیگر اقدامات تهاجمی و جرایم کوچک متهم کرده است. اما کابل این اتهامات را رد می‌کند. تصمیم پاکستان باید در زمینه اجتماعی وسیع‌تر دیده شود. به وضعیت اقتصادی ضعیف داخلی کشور توجه کنید. اسلام‌آباد در حال حاضر با یک رکود اقتصادی شدید مواجه است که با اقتصادی به ارزش ۳۵۰ میلیارد دلار و نرخ تورم بی‌سابقه ۳۸% مشخص می‌شود. بحران اقتصادی پاکستان به دلیل ترکیبی از عوامل، از جمله بی‌ثباتی سیاسی، سیستم سرمایه‌داری ناعادلانه، مدیریت مالی…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.