در 12 ژانویه، یک ائتلاف دریایی و هوایی به رهبری ایالات متحده اولین دور حملات خود را علیه انصارالله آغاز کردند. این اقدامات در پاسخ به حملات این گروه به کشتیها در دریای سرخ صورت گرفت. انصارالله که مورد حمایت ایران است، مدعی شده است که تنها در صورتی این اقدامات را متوقف خواهد کرد که اسرائیل در جنگ خود با حماس به آتش بس متعهد شود، محاصره شانزده ساله غزه را لغو کند و اجازه ورود بدون مانع کمک های بشردوستانه به این سرزمین را بدهد. ایالات متحده با این استدلال که این آتشبس به نفع حماس خواهد بود، مخالف آتشبس در غزه است. انصارالله از زمان آغاز حملات خود در 19 اکتبر، 30 درصد از ترافیک جهانی کانتینرهای دریایی و حداقل 12 درصد از تجارت جهانی دریایی را مختل کرده است که ارزش آن تقریباً یک تریلیون دلار است. شرکت های کشتیرانی به طور فزاینده ای از ورود به دریای سرخ اجتناب میکنند و مسیر دماغه امید نیک را جایگزین این مسیر کردهاند. مقامات آمریکایی مدعی شدند که حملات ائتلاف در 12 ژانویه بین 20 تا 30 درصد از قابلیت های تهاجمی انصارالله را از بین برده است. حتی اگر این خبر درست باشد، بعید است که این موضوع تفاوت استراتژیک در رفتار و قابلیتهای این گروه، با توجه به اهداف سیاسی و پنهان کردن سلاحهای متوسط و سنگین در کمپها و تونلهای کوهستانی، ایجاد کند. انصارالله برای نشان دادن بی نتیجه بودن این حملات، مدت کوتاهی پس از پایان عملیات، حداقل سه موشک بالستیک ضد کشتی را به سمت دریای سرخ پرتاب کرد. دومین موشک از این سه موشک به سمت ناوشکن آمریکایی شلیک شد اما رهگیری شد. واضح است که آمریکا و متحدانش انصارالله را دست کم گرفته بودند. برخی میگویند که چالش دریایی امروز انصارالله نتیجه سوء مدیریت بین المللی درگیری یمن در سال 2018…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.