ایالات متحده و بسیاری از متحدان و شرکای آن به طور فزایندهای نگران همسویی و همکاری رو به رشد بین کشورهای ایران، روسیه، چین و کره شمالی شدهاند، که باعث شده برخی آنها را «محور آشوب» یا «محور اقتدارگرایی» بنامند. این گزارش مختصر به بررسی شواهد موجود برای ارزیابی میزان همکاری نظامی و امنیتی بین این کشورها میپردازد. ابتدا تغییرات مهم از زمان تهاجم تمامعیار روسیه به اوکراین در سال ۲۰۲۲ را تجزیه و تحلیل میکند و سپس به بررسی واکنشهای این کشورها به حملات به ایران که در سال ۲۰۲۴ آغاز شد و در سال ۲۰۲۵ تشدید شد، میپردازد. دادههای کلیدی مورد توجه در این تجزیه و تحلیل شامل انتقال سلاح و کالاهای دومنظوره، رزمایشهای نظامی مشترک و پیمانهای دفاعی است. این تجزیه و تحلیل محدود به ارزیابی فعالیتهایی است که از اطلاعات منبع باز قابل تشخیص هستند. با این وجود، شواهد موجود نشاندهنده تشدید همکاریهای امنیتی بین کشورهای CRINK، با محدودیتهای قابل توجه است. جنگ اوکراین همکاریهای امنیتی این کشورها را تسریع کرده است تهاجم روسیه به اوکراین در سال ۲۰۲۲، همسویی رو به رشد بین کشورهای این کشورها را به وضوح نشان داده است. توانایی روسیه برای ادامه جنگ در اوکراین تا حد زیادی با اشکال مختلف حمایت از سوی چین، ایران و کره شمالی حفظ شده است. روسیه نیز به نوبه خود جبران کرده است، که جنبه معاملاتی روابط را برجسته میکند. همچنین، همکاری رو به رشدی بین این چهار کشور از طریق رزمایشهای نظامی مشترک وجود داشته است. انتقال تسلیحات انتقال تسلیحات مدتهاست که زمینهای برای همکاری بین این کشورها بوده است و اغلب با تنشها و درگیریهای منطقهای مرتبط است. در بحبوحه جنگ ایران و عراق در دهه ۱۹۸۰، کره شمالی موشکهای بالستیک کوتاهبرد (SRBM) اسکاد-B/هواسونگ-۵ را به ایران فروخت و بعداً در دهه ۱۹۹۰ اسکاد-C/هواسونگ ۶های جدیدتری را ارائه کرد. چین همچنین حدود…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.