مقدمه: در حالی که جنسیت تنها مولفه اجتماعی امنیت سایبری نیست، اما عامل کلیدی در درک این موضوع است که چرا رویکردهای امنیت سایبری برای برخی کارآمد و برای برخی دیگر ناکارآمد است. امنیت سایبری هم جنبه اجتماعی دارد و هم فنی. در حالی که امنیت سایبری در هسته خود به حفاظت از دستگاه‌ها، شبکه‌ها و سیستم‌های فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) مربوط می‌شود، در عین حال به معنای حفظ امنیت کاربران ICT در فضای مجازی در برابر جرایم سایبری، نقض داده‌ها و حریم خصوصی، محتوای مضر و توهین‌آمیز و انبوهی از خطراتی است که با تحول دیجیتالی جهان پدیدار شده‌اند. این بدان معناست که امنیت سایبری باید با رویکردی گسترده و انسان‌محور مورد توجه قرار گیرد. به جای شروع از یک مفهوم خاص از آنچه که به عنوان یک حمله یا تهدید سایبری محسوب می‌شود، و تعریف امنیت سایبری به عنوان عمل دفاع در برابر آن حمله یا تهدید، امنیت سایبری باید با این سوال آغاز شود که چه چیزی برای ایمن کردن مردم و احساس امنیت آنها در تعاملات و زندگی دیجیتالی‌شان لازم است. کارهای دیگری نیز استدلال‌هایی را برای یک رویکرد گسترده‌تر به امنیت سایبری - به طور کلی و به طور خاص از منظر جنسیتی - ارائه داده‌اند. این مقاله بر اساس آن استدلال‌ها بنا شده و برخی از همپوشانی‌های فراوان بین امنیت سایبری فنی و امنیت سایبری به طور گسترده‌تر را بررسی می‌کند. علاوه بر این، امنیت سایبری تنها به صورت آنلاین باقی نمی‌ماند، بلکه دارای عناصر و پیامدهای آفلاین یا فیزیکی است که بر دولت‌ها، سازمان‌ها و افراد تأثیر می‌گذارد. ناامنی سایبری خطرات اعتباری ایجاد می‌کند، پیامدهای مالی و تأثیراتی دارد و می‌تواند معیشت را تهدید کند، حقوق بشر را نقض کند و زیرساخت‌های حیاتی را به خطر اندازد و منجر به آسیب‌های سایبری می‌شود و باعث «کاهش، آسیب یا تخریب حوزه‌های ارزش انسانی،…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.