در سالهای اخیر، یک انقلاب آرام در فرهنگ قهوهنوشی ایران رخ داده است. در کشوری که از نظر تاریخی طرفدار چای بوده، قهوه به عنوان یک نیروی فرهنگی قدرتمند ظهور کرده است. علیرغم تحمل برخی از سختترین تحریمهای جهان که به رشد اقتصادی آسیب رسانده، تعداد فزایندهای از کافههای موج سوم در سالهای اخیر در شهرهایی مانند تهران، اصفهان و شیراز ظاهر شدهاند. اما این کافیشاپها از روندهای قهوهنوشی غربی تقلید نمیکنند؛ بلکه رویکردی کاملاً ایرانی به قهوه را توسعه میدهند، با ترکیب طعمها و سنتهای محلی در حالی که استانداردهای سختگیرانهای را برای کیفیت و آمادهسازی حفظ میکنند. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد فرهنگ رو به رشد قهوه در ایران، با مهسا نیایش، بنیانگذار انجمن زنان قهوه ایران؛ کاظم سعیدی، برشتهکار و مدیر کیفیت در برشتهکاری قهوه تلنت؛ و امید داداشی، رئیس آموزش و مدیر تضمین کیفیت در موسسه قهوه مون، صحبت کردم. ایران با پیوندهای تجاری باستانی خود با چین و جاده ابریشم، کشوری عمدتاً چاینوش است. اما قهوه نیز قرنهاست که بخشی غالب از فرهنگ آن بوده است. امید داداشی، رئیس آموزش و مدیر تضمین کیفیت در موسسه قهوه مون، یک مرکز برشتهکاری و آموزش قهوه تخصصی در همدان، ایران، میگوید: «فیلسوف مشهور ایرانی، ابوعلی سینا (ابن سینا) بیش از هزار سال پیش منحصراً در کتاب خود درباره قهوه نوشت.» «او از کلمه «بونو» برای قهوه استفاده کرد زیرا در آن زمان نام رایج این نوشیدنی بود. گفته میشود که ابوعلی سینا از قهوه برای درمان افسردگی استفاده میکرد.»طبق افسانهها، در دوران صفویه، یکی از مهمترین سلسلههای حاکم ایران که از سال ۱۵۰۱ تا ۱۷۳۶ حکومت کرد، شاه عباس از اولین کسانی بود که قهوه را به این کشور معرفی کرد. در این دوره، قهوه به عنوان یک نوشیدنی لوکس در نظر گرفته میشد و در دربار صفوی از جایگاه ویژهای برخوردار بود، جایی که فقط…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.