آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه این هفته برای گفتگو در مورد وضعیت وخیم روابط واشنگتن و پکن به چین می رود. رئیس جمهور بایدن گفته است او می خواهد یخ روابط دو کشور را آب کند، اما موانع بسیار زیادی در مسیر تنش زدایی به چشم می خورد. برنامه های امنیتی رقابتی منجر به درگیری ها در دریا و هوا می شود. رفتار خشونت آمیز چین با اویغورها و فعالان دموکراسی هنگ کنگ و همچنین سرکوب اخیر سرمایه گذاران خارجی، بسیاری از اعضای طبقه سیاسی آمریکا را در مورد چشم انداز تعامل عمیقاً بدبین کرده است. تلاش های آمریکا برای جلوگیری از دسترسی چینی ها به فناوری های حساس پکن را خشمگین می کند. در واقع، روابط به حدی پایین آمده است که بسیاری از ناظران آگاه تردید دارند که حتی در برنامه های طرفین تنش زدایی وجود داشته باشد. ما از چندین کارشناس خواستیم تا در خصوص چگونگی کاهش تنش ها بین دو کشور نظر دهند. سال گذشته، تجارت بین ایالات متحده و چین به حدود 700 میلیارد دلار رسید که رکوردی بی سابقه است. واقعیتی که صحبت از توقف کامل روابط دو کشور را تضعیف می کند. علاوه بر این، هر دو طرف جنبه های منفی جدایی کامل از یکدیگر را درک می کنند. ایالات متحده و اتحادیه اروپا به شکل عاقلانه ای صحبت از جداسازی از پکن را به نفع اصطلاح ریسک زدایی کنار گذاشته اند. با این حال، چین و غرب به تلاشهای خود برای محدود کردن دسترسی یکدیگر به فناوریها، کالاها و دادههایی که منافع امنیت ملی آنها را تهدید میکنند ادامه خواهند داد. با توجه به این محدودیت ها، منطقی است که هر دو طرف به دنبال فرصت هایی برای همکاری در حوزه های دیگر باشند. این امر میتواند شامل ترویج تحقیقات مشترک در مقابله با چالشهای بهداشت عمومی مانند سرطان، یافتن علت مشترک…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.