در ۲۱ ژوئن، ارتش ایالات متحده مجموعهای از حملات هماهنگ را علیه چندین تأسیسات هستهای ایران انجام داد. این حمله نشاندهنده یک تغییر بزرگ در سیاست ایالات متحده در خاورمیانه است. در ادامه، کارشناسان اندیشکده بروکینگز به بررسی معنای این عملیات برای منطقه و جهان میپردازند. پاول بیف برای ایران، روسیه نه متحد است و نه میانجیمحکومیت وزارت امور خارجه روسیه در مورد اولین حمله اسرائیل به ایران شدید و حتی خشمگینانه بود؛ حمله بعدی ایالات متحده نیز محکوم شد، اما با عباراتی بسیار سنجیدهتر. یک نکته مهم حذف شده از جریان گفتمان رسمی و تفسیر کارشناسان روسی، اشاره به معاهده مشارکت استراتژیک جامع است که روسیه و ایران در ژانویه ۲۰۲۵ امضا کردند. مسکو هیچ قصدی برای ارائه هیچ گونه حمایت مادی به تهران ندارد، در حالی که تهران با صادرات صدها پهپاد شاهد-۱۳۶، که اکنون به طور انبوه در کارخانه آلابوگا در تاتارستان روسیه تولید میشوند، به روسیه کمک کرده است تا بر ضعف خود در جنگ پهپادی غلبه کند.ولادیمیر پوتین، رئیسجمهور روسیه، خود را از هرگونه دخالت مستقیم در جنگ هوایی در خلیج فارس دور کرده است، اگرچه پیشنهاد کمک به میانجیگری برای حل و فصل بحران را داد. دونالد ترامپ، رئیسجمهور ایالات متحده، قاطعانه این پیشنهاد را رد کرد، که ظاهراً پوتین را آنقدر غافلگیر کرد که این مکالمه در ثبت رسمی کرملین ثبت نشده است. هیچ کس پوتین را به عنوان میانجی نمیخواهد: ایران که از دوگانگی روسیه خشمگین بود، درخواستی نکرد؛ اسرائیل که از حمایت اعلامی روسیه از ایران عصبانی بود، آن را نمیپذیرفت؛ و برای ترامپ که چنین ماموریتهای حساسی را فقط به فرستاده ویژه خود، استیو ویتکوف، میسپارد، بیمعناست. اعتبار روسیه نزد اکثر بازیگران کلیدی در خاورمیانه با شکست آن در جلوگیری از فروپاشی چشمگیر متحد اصلی خود، اسد در سوریه، در دسامبر ۲۰۲۴، کاهش یافت؛ شکست تکاندهنده نظام اسلامی در ایران،…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.