دولت ترامپ از زمان روی کار آمدن،ظاهراً به دلیل نقش بیش از حد چین در تامین پیشسازهای فنتانیل به ایالات متحده، دو بار تعرفههای واردات چین به ایالات متحده را به میزان ۱۰ درصد افزایش داده است. پکن به سرعت با ترکیبی از اقدامات تلافیجویانه هماهنگ پاسخ داده است - از جمله اعمال کنترل صادرات بر مواد معدنی حیاتی، وضع تعرفه بر محصولات کشاورزی ایالات متحده، قرار دادن شرکتهای آمریکایی در فهرست نهادهای غیرقابل اعتماد چین، اعلام تحقیقات در مورد سایر شرکتهای آمریکایی و طرح شکایت در سازمان تجارت جهانی (WTO). در مجموع، به نظر میرسد پاسخهای چین برای نشان دادن عزم و اراده، در عین عدم محرومیت از چشمانداز مذاکره با دولت ترامپ طراحی شده است. همانطور که این چرخه تلافی جویانه ادامه دارد، نگرانکنندهترین نتیجه برای واشنگتن، تشدید تنشی نیست که رابطه را از پرتگاه عبور دهد. پکن این را نمیخواهد - و مهمتر از آن، رئیس جمهور دونالد ترامپ، مشاغل ایالات متحده و مصرف کنندگان ایالات متحده نیز این را نمیخواهند. به طور غیرمنتظره، خطرناکترین نتیجه، مذاکرهای است که به یک "توافق بزرگ" ختم میشود که فراتر از مسائل تجاری، مسائل فناوری و امنیتی را در بر میگیرد. هدف اصلی پکن این است که ایالات متحده از سر راه آن کنار رود تا قدرت، ثروت و نفوذ خود را افزایش دهد. در مذاکراتی که احتمالاً در این جنگ تجاری رخ میدهد، پکن احتمالاً سه سطح از مسائلی را مطرح میکند که در آن به دنبال عقب نشینی از سیاستهای رقابتی ایالات متحده خواهد بود که در قلب سیاستهای چین قرار داشته است. اول، پکن احتمالاً به دنبال کاهش نظارت بر سرمایهگذاریهای چین در ایالات متحده خواهد بود که در دولت اول ترامپ تشدید شد و همچنین محدودیتهای سرمایهگذاریهای ایالات متحده در چین که توسط دولت بایدن اعمال شد. پکن میخواهد به "گذشته" سالهای اوباما بازگردد، زمانی که…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.