زمانی که آموس شوکن، ناشر هاآرتص، در اکتبر گذشته فلسطینی‌ها را «مبارزان آزادی» نامید، اظهارات او نه تنها در جامعه اسرائیل، بلکه در سراسر اتاق‌های خبر غربی نیز موجی از شوک ایجاد کرد. شوکن در یک کنفرانس در لندن، حقوق مشروع فلسطینی‌ها را به رسمیت شناخت - حقوقی که اسرائیل صریحاً آن را انکار می‌کند و بخش‌هایی از رسانه‌های جریان اصلی غربی فعالانه آن را نادیده می‌گیرند. شوکن اظهار داشت: «دولت نتانیاهو اهمیتی به تحمیل یک رژیم آپارتاید ظالمانه بر جمعیت فلسطین نمی‌دهد. این دولت هزینه‌های هر دو طرف را برای دفاع از شهرک‌ها در حالی که با مبارزان آزادی فلسطین که اسرائیل آنها را تروریست می‌نامد، می‌جنگند، نادیده می‌گیرد.» شوکن پس از واکنش‌های منفی، بعداً توضیح داد که «مبارزان آزادی» را با حماس برابر نمی‌داند. با این حال، این جنجال نقش هاآرتص، یک روزنامه لیبرال اسرائیلی که به روزنامه‌نگاری انتقادی معروف است، را در زیر سوال بردن جنایات اسرائیل در عملیات نظامی مداوم و بی‌امان خود در کرانه باختری اشغالی و غزه، جایی که بیش از ۴۷۵۰۰ فلسطینی کشته شده‌اند، برجسته کرد. از اکتبر ۲۰۲۳، هاآرتص در میان معدود رسانه‌های اسرائیلی بوده است که به طور انتقادی درباره نسل‌کشی در غزه، که توسط بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر، بر این منطقه محاصره‌شده تحمیل شده، گزارش داده، جنایات جنگی را محکوم کرده و بارها انگیزه‌های دولت اسرائیل را برای طولانی کردن جنگ زیر سوال برده است. گیدئون لوی، ستون‌نویس هاآرتص نوشت: «اسرائیل در جنگ‌های قبلی خود نیز اعمال شنیعی مرتکب شد. گاهی اوقات سعی می‌کرد انکار کند، پنهان کند و دروغ بگوید، و گاهی اوقات حتی اعتراف می‌کرد و از آنها شرمنده می‌شد. اما این بار نه.» هاآرتص از استفاده از اصطلاحاتی مانند «نسل‌کشی» برای توصیف وقایع غزه دریغ نکرده و به طور گسترده‌ای درخواست‌های خانواده‌های اسرا برای آتش‌بس را پوشش داده است. در همین حال، گزارش‌های تحقیقی از Local Call و…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.