نوسازی نهادهای برتون وودز برای قرن بیست و یکم

:تاریخ انتشار

در ژوئیه 1944، در طول جنگ جهانی دوم، کنفرانس پولی و مالی سازمان ملل متحد - که بیشتر به عنوان کنفرانس برتون وودز شناخته می شود - به توافقاتی در مورد معماری مالی بین المللی دست یافت که با برخی اصلاحات و اضافات، تا امروز وجود داشته است. آن توافق برای ایجاد یک معماری مالی بین‌المللی مبتنی بر قانون و سیستم تجاری باز طراحی شد که حمایت‌گرایی، ملی‌گرایی افسارگسیخته، نابرابری‌های فزاینده و سیاست‌ «همسایهات را فقیر کن» که منجر به سقوط مالی 1929، شده بود را کاهش دهد. این گزارش یکی از چهار گزارش پروژه برتون وودز 2.0 اندیشکده «شورای آتلانتیک» است که چالش‌های عمیقی را که نهادهای برتون وودز با آن مواجه هستند، بررسی می‌کند و تلاش می‌کند تا مدیریت مالی بین‌المللی را برای اقتصاد جهانی مدرن دوباره به تصویر بکشد. سیستم برتون وودز چه مشکلی دارد؟ چالش هایی که منجر به جنگ جهانی دوم شد - نابرابری، حمایت گرایی، و افزایش ملی گرایی - دوباره ظاهر شده و نیاز مبرم به اصلاح این نهادها را ایجاد کرده است. چالش‌های جدید و حتی بزرگ‌تر - مانند تغییرات آب و هوایی، بیماری‌های همه‌گیر، تورم جهانی، و اختلالات زنجیره تأمین - اکنون اقتصاد و تجارت جهانی را تهدید می‌کنند. نهادهای فعلی بسیار کوچک و ضعیف هستند که نمی توانند به اندازه کافی تهدیدات جنگ های گسترده و افزایش قیمت مواد غذایی و سوخت را برطرف کنند. این گزارش استدلال می کند که به یک معماری مالی و اقتصادی بین المللی جدید نیاز است. نهادهای برتون وودز باید برای کمک به رفع این مشکلات تا پایان قرن بیست و یکم مدرن و نوسازی شوند. این نهادها دو مشکل اساسی دارند» 1- اندازه و اهرم، 2- دستور و اثربخشی. با بحران مالی 2009-2008 و همه گیری ویروس در سال 2020 مشخص شد که صندوق بین‌المللی پول برای کمک به جهان برای مقابله با…