آشوب های اخیر در ایران، که به دنبال فوت مهسا امینی آغاز شد، توجه جهانی را به خود جلب کرده و بهویژه نقش رسانههای اجتماعی در این تحولات بهطور گستردهای مورد بررسی قرار گرفته است. مهسا علیمردانی، پژوهشگر در دانشگاه آکسفورد و محقق ارشد در سازمان حقوق بشر Article 19، در گفتگویی با جان آلتمن به تحلیل این موضوع پرداخته و بر اهمیت رسانههای اجتماعی در شکلگیری و تقویت این اعتراضات تأکید کرده است. او میگوید که اینترنت در ایران بهعنوان یک ابزار قدرتمند عمل میکند و به دلیل کنترل شدید رسانهها، تنها منبع مستقل برای اطلاعرسانی به شمار میآید. در شرایطی که دسترسی خبرنگاران بینالمللی به صحنه محدود است، شواهد دیجیتالی و ویدئوهای منتشر شده در رسانههای اجتماعی بهعنوان منابع اصلی اطلاعات در مورد اعتراضات عمل میکنند. علیمردانی به تاریخچه نقش رسانههای اجتماعی در ایران اشاره کرده و به جنبش سبز در سال 2009 و بهار عربی در سایر مناطق خاورمیانه پرداخته است. او معتقد است که رسانههای اجتماعی بهطور مستقیم در بسیج مردم نقش ندارند، بلکه بیشتر به مستندسازی و ایجاد آگاهی کمک میکنند. این ابزارها میتوانند بهعنوان فرصتی برای مشاهده و همبستگی عمل کنند و بهجای تعیین شکل و فرم دقیق اعتراضات، مردم را ترغیب به شرکت در آنها کنند. علیمردانی تأکید میکند که نمیتوان بهطور قطع گفت که رسانههای اجتماعی بهطور مستقیم سبب خروج مردم به خیابانها شدهاند، اما قطعاً در گسترش آگاهی و همبستگی مؤثر بودهاند. با این حال، علیمردانی به چالشهای موجود در زمینه نظارت و کنترل اینترنت در ایران نیز اشاره میکند. او توضیح میدهد که جمهوری اسلامی ایران از زمان معرفی اینترنت، روشهای پیشرفتهای برای کنترل فضای مجازی توسعه داده است. او میگوید: «از ابتدا، این حکومت روشهای بسیار حسابشده و پیشرفتهای را برای کنترل این فضای جدید که واقعاً نمیتوانستند گفتمان یا جریان آزاد اطلاعات را بهگونهای که قبلاً از طریق…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.