در حالی که دولت‌ها باید محیط مناسبی را برای اقلیت‌های جنسیتی فراهم کنند، بخش خصوصی مسئولیت دارد اطمینان حاصل کند که ابعاد جنسیتی در طراحی، توسعه و استقرار فناوری‌هایشان در نظر گرفته شود. امنیت سایبری تحول‌آفرین جنسیتی، به طور گسترده به عنوان امنیتی سایبری تعریف می‌شود که هنجارها، نقش‌ها و واقعیت‌های جنسیتی مضر را به چالش می‌کشد و طیف گسترده‌ای از آسیب‌های جنسیتی تجربه‌شده در فضای سایبری را در نظر می‌گیرد. هدف آن ایجاد یک فضای سایبری است که نابرابری‌ها و ناامنی‌های جنسیتی رایج در دنیای واقعی را گسترش، تقویت یا تکرار نکند. پیشبرد امنیت سایبری تحول‌آفرین جنسیتی نیازمند مشارکت ذینفعان متعدد است. دولت‌ها و بازیگران بخش دولتی مسئولیت دارند که حکمرانی را فعال و تشویق کنند که امنیت انسانی - برای افراد با هر جنسیتی - را به همان سطح امنیت ملی یا بین‌المللی ارتقا دهد. بازیگران بخش خصوصی (از جمله توسعه‌دهندگان فناوری) نیز مسئولیت‌های مهمی در اطمینان از این دارند که طراحی، توسعه و استقرار فناوری، تأثیرات جنسیتی را در نظر بگیرد و به پیشبرد برابری جنسیتی کمک کند. این مقاله پژوهشی نقش نهادهای بخش خصوصی در آسیب‌های سایبری جنسیتی را بررسی می‌کند. این سوال را می‌پرسد که چگونه فناوری‌های طراحی‌شده توسط بخش خصوصی به آسیب‌های سایبری جنسیتی کمک می‌کنند و/یا آنها را کاهش می‌دهند؟ این مقاله با تکیه بر مقالات قبلی چتم‌هاوس، استدلال می‌کند که فناوری‌های توسعه‌یافته توسط بخش خصوصی با گنجاندن ساختارها، ایده‌آل‌ها و فرضیات جنسیتی صریح و ضمنی، به آسیب‌های سایبری جنسیتی کمک می‌کنند، که سپس با پذیرش فناوری‌ها، منتشر و تقویت می‌شوند. فناوری‌های طراحی‌شده توسط بخش خصوصی ممکن است پتانسیل هم توانمندسازی و هم کاهش آسیب را داشته باشند. ارزیابی و انتقاد خارجی می‌تواند منجر به طراحی مجدد این فناوری‌ها و انطباق مجدد آنها برای کاربردهای جدید و در زمینه‌های جدید، از جمله برای تلاش مستقیم برای رسیدگی به تأثیرات جنسیتی شود. این مقاله،…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.