جمهوری اسلامی ایران منافع آمریکا در خاورمیانه را با چالش های جدی مواجه کرده و برنامه هسته ای آن همچنان جامعه بین المللی را نگران کرده است. انتخابات ریاست جمهوری ژوئن 2009 که محمود احمدی نژاد را به قدرت بازگرداند و به اعتراضات گسترده و سرکوب دولت منجر شد، دلیل دیگری برای نگرانی ایالات متحده است. با این حال، توانایی ایالات متحده برای «خواندن» رژیم ایران و تدوین سیاستهای مناسب، هم به دلیل عدم دسترسی به کشور و هم عدم شفافیت تصمیمگیری در تهران، با مشکل مواجه شده است. نویسندگان برای کمک به تحلیلگران برای درک بهتر نظام سیاسی ایران، شرح می دهند: فرهنگ استراتژیک ایران، از جمله ادراکاتی که رفتار دولت را هدایت می کند شبکههای غیررسمی، نهادها و شخصیتهای رسمی دولتی که بر تصمیمگیری در جمهوری اسلامی تأثیر میگذارند تأثیر رفتار نخبگان بر تدوین و اجرای سیاستهای ایران جناح گرایی، شکاف های در حال ظهور در رژیم فعلی و سایر روندهای کلیدی. نویسندگان مشاهده میکنند که ترکیب شخصیتهای کلیدی، شبکههای مبتنی بر تعدادی اشتراکات و نهادها - نه هر یک از این عناصر به تنهایی - است که نظام سیاسی پیچیده جمهوری اسلامی را تعریف میکند. رقابت جناحی و مانورهای غیررسمی پشت کانالی بر فرآیندهای رسمی برای سیاست گذاری برتری دارد. رهبر بیشترین قدرت را حفظ می کند، اما در چشم انداز بسیار پویای سیاست قدرت ایران، قادر مطلق نیست. نقش در حال تحول سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، آسیب پذیری «گارد قدیمی» نخبگان در برابر چالش و جانشینی رهبر بعدی، تعیین کننده های کلیدی جهت گیری آینده ایران هستند. با توجه به پیچیدگیهای موجود در نظام ایران، سیاستگذاران ایالات متحده باید از تلاش برای اعمال نفوذ بر سیاست داخلی ایران اجتناب کنند و در عوض نیاز به برخورد با دولت وقت را آنگونه که هست بپذیرند. علاوه بر این، آنها باید به عنوان یک اصل اعتقادی بدانند که…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.