پس از دیداری که وزیر خارجه آمریکا آنتونی بلینکن با رئیس کمیسیون اروپا اورسولا فون درلین و نخست وزیر ارمنستان نیکول پاشینیان داشت، ارمنستان به خاطر تعهدات مالی غرب و آمریکا و شریک ماندن آنان خوشحال بود. این توافق ها با موجی از انتقادات از سوی موسکو، باکو، تهران و آنکارا رو به رو شد. کرملین در این خصوص این توافق ها را علیه روسیه و "در تعارض با منافع اساسی ملت ارمنستان" عنوان کرد. رئیس جمهور آذربایجان الهام علیف هم این توافق ها را غیر شفاف و باعث ایجاد تنش خواند. از سویی دیگر ترکیه هم از اهمیت نسل کشی ارمنیان در قره باغ توسط آذربایجان کاست و آن را "مبارزه با تروریسم" نامید و از غرب خواست روندی بی طرف تر را اتخاذ کند. تمایل روشن این 4 کشور در ناکام گذاشتن غرب در جنوب قفقاز حقیقتی عمیق را بازتاب می دهد و آن عبارت از تلاش مداومی است که غرب برای رسیدن به معاهده صلح همه جانبه میان ارمنستان و آذربایجان در حال انجام آن است و این تلاش واقع بینانه نیست. تحکیم امنیت در قفقاز پیش از هر پیشرفتی در مسیر رسیدن به توافق صلح دائمی ضروری می باشد و تلاش برای صلح بدون تضمین های امنیتی مستحکم و دارای اعتبار فقط منجر به تشویق روسیه در جنوب قفقاز می شود. تلاش های غرب در جنوب قفقاز با هدف تحقق اهدافی در سطح بسیار پایین انجام می شود و علت آن نگاه واشنگتن و پایتخت های اروپایی به این تلاش ها در درجه اول به عنوان ابزاری برای مدیریت نزاع میان باکو و ایروان است و این نگاه ظرفیت های این تلاش ها برای ایجاد نظمی گسترده تر در اوراسیا را کاهش می دهد. اجازه به باکو برای تداوم ایجاد محیطی امنیتی در جنوب قفقاز به سود هدف راهبردی روسیه است که شامل رویارویی با غرب…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.