وزیر خارجه جدید آمریکا اخیراً رویکرد انزواگرایانه‌تری برای تعامل ایالات متحده در خارج از کشور (مانند رای او در آوریل گذشته علیه لایحه کمک ۹۵ میلیارد دلاری به اسرائیل، اوکراین و تایوان) پذیرفته است تا با پیام‌های ترامپ درباره اولویت دادن به برنامه اقتصادی قوی داخلی هماهنگی بیشتری داشته باشد. اما یکی از مشاوران سابق او اخیراً گفت که روبیو "هنوز طرفدار یک موضع قوی و متعهد ایالات متحده در جهان است" - و این چیز خوبی است. ایالات متحده نمی تواند همه جا باشد و باید مسائل حیاتی برای امنیت ملی خود، به ویژه در خاورمیانه را در اولویت قرار دهد. روبیو با درهم تنیدگی با جهان بینی سیاست خارجی دوران رونالد ریگان و جمهوری خواهان دوره ترامپ، اکنون در موقعیت خوبی قرار دارد تا صداهای انزواطلبی را در حلقه رئیس جمهور متعادل کند.
با توجه به تمایلات لفاظی ترامپ به سمت انزواگرایی، انتخاب روبیو برای وزیر امور خارجه و مایکل والتز، نماینده سابق آمریکا برای مشاور امنیت ملی - و سوابق مربوطه آنها در زمان حضور در کنگره - ممکن است به تقویت عقاید سنتی جمهوری خواهان برای ترجیح سیاست خارجی قاطعانه تر ایالات متحده در خاورمیانه کمک کند. این رویکرد احتمالاً در قبال ایران به سرسختی میل خواهد کرد و از کشورهای خلیج فارس و اسرائیل حمایت می کند و بر گسترش نفوذ و مشارکت ایالات متحده در منطقه متمرکز است.
روبیو به‌عنوان دیپلمات ارشد ترامپ، می‌تواند این موضوع را مطرح کند که هم صلح در خارج و هم رفاه و امنیت در داخل، متقابل نیستند. او می تواند یک سیاست خارجی قاطعانه را رهبری کند که همچنان با دستورات رئیس جمهور مطابقت داشته باشد
روبیو متعهد به مهار ایران است و به کنگره اطمینان داد که ایران با قابلیت هسته ای، با منابع و قابلیت های نظامی برای ادامه حمایت از تروریسم برای بی ثبات کردن منطقه، تحت هیچ شرایطی قابل تحمل نیست. این شرایط احتمالاً بخشی از هرگونه توافق آینده آمریکا و ایران خواهد بود. با این حال، موضع تند روبیو در قبال ایران ممکن است با موانعی برای برخی از کشورهای میانه‌روتر خلیج فارس نیز مواجه شود که نسبت به دوره اول ریاست‌جمهوری ترامپ به ایران متفاوت نگاه می‌کنند و در سال‌های اخیر لحن آشتی‌جویانه‌تری در قبال تهران اتخاذ کرده‌اند.
با این وجود، روبیو متحدان خلیج فارس را برای مهار ایران و شرکای کلیدی در مقابله با تهدیدات تروریسم ضروری می داند. او احتمالاً به دنبال احیای روابط نزدیک ترامپ در دوره اول با عربستان سعودی و امارات متحده عربی و انعقاد قرارداد اسرائیل و عربستان سعودی به عنوان بخشی از یک معامله بزرگ منطقه ای است. این سناتور توافق با اسرائیل را به عنوان مزایای امنیتی بسیاری برای عربستان سعودی تایید کرده است.
با توجه به تعهد روبیو به حفظ موقعیت نیرومند ایالات متحده در منطقه، او احتمالاً از قرارداد توسعه پایگاه نظامی العدید در قطر برای حفظ و سرمایه گذاری بر تقویت حضور نظامی ایالات متحده در منطقه، حمایت خواهد کرد. در حالی که موضوعاتی مانند خط تحریریه شبکه خبری الجزیره ممکن است بحث برانگیز باقی بماند، شکافی که در دوره اول ترامپ با دوحه مشاهده شد نیز بعید است که تکرار شود. این به دلیل اهمیت راهبردی دسترسی قطر به همه بازیگران - به ویژه بازیگران متخاصم، مانند حماس است، با توجه به اینکه فشار دوحه بر این گروه ممکن است به آتش‌بس در غزه کمک کرده باشد - که سرمایه ای برای دولت آینده است که علاقه مند به انجام معاملات پایان نبرد است. با این حال، روبیو و دولت ترامپ احتمالاً فشار بر دوحه را برای پایان دادن به میزبانی از مقامات حماس در این کشور افزایش خواهند داد