توافقنامههای ابراهیم که در سال ۲۰۲۰ با میانجیگری رئیس جمهور ترامپ منعقد شد، دری را به روی نوآوری اقتصادی و همکاری امنیتی پیشگامانه بین ایالات متحده و متحدان اسرائیلی و عرب خاورمیانهای آن گشود. این توافقنامهها حتی از حمله تروریستی حماس در ۷ اکتبر ۲۰۲۳ جان سالم به در بردهاند، که نشان میدهد تقویت این الگوی جدید صلح برای امنیت ملی آمریکا بسیار حیاتیتر از حل مسئله فلسطین است.
بازگشت رئیس جمهور ترامپ به کاخ سفید فرصتی بینظیر برای تعمیق و گسترش دایره صلح و همکاری ایجاد کرده است. ایالات متحده و شرکای منطقهای آن باید گرد هم آیند و آیندهای مشترک از امنیت متقابل، رشد اقتصادی و رهبری فناوری جهانی را رقم بزنند.
ما به عنوان مقامات ارشد سابق در دولت اول ترامپ، از ایجاد روابط ۲۰۲۰ بین اسرائیل، امارات، بحرین، مراکش و سودان حمایت کردیم. با این حال، پتانسیل توافقنامههای ابراهیم بسیار فراتر از سطح روابط دوجانبه است. ادغام منطقهای پیشرفته تحت رهبری آمریکا، امکان ابتکارات چندجانبه با پیامدهای جهانی را فراهم میکند.
یک نمونه کلیدی، کریدور هند-خاورمیانه-اروپا (IMEC) است. این تلاش، یک مسیر تجاری همسو با غرب ایجاد میکند که از هند تا اروپا امتداد دارد و زمان حمل و نقل کالاهای کلیدی مانند دارو و لوازم الکترونیکی را در مقایسه با مسیرهای دریایی، ۴۰ تا ۵۰ درصد کاهش میدهد. چنین کریدوری، هماهنگی بین متحدان ایالات متحده مانند امارات متحده عربی، عربستان سعودی، اردن و اسرائیل را تشویق میکند؛ پروژههای زیرساختی عظیمی را که میتواند به نفع شرکتهای آمریکایی باشد، تقویت میکند؛ و به عنوان جایگزینی برای مسیرهای تجاری تحت سلطه چین، ایران و روسیه عمل میکند.
احیای رهبری آمریکا در عرصه بینالمللی مستلزم تضمین این است که ایالات متحده در خط مقدم فناوریهای پیشرفته باقی بماند. شرکای مهم پیمان آبراهام مانند اسرائیل و امارات متحده عربی، پیشرفتهای چشمگیری در زمینههایی مانند هوش مصنوعی و فضای جدید (شرکتها و قابلیتهایی که برای دوران جدید سفرهای فضایی خصوصی ما محوری هستند) داشتهاند. همکاریهای جدید نوآوری سهجانبه بین ایالات متحده، امارات متحده عربی و اسرائیل میتواند بر اساس نقاط عطفی مانند افتتاح مرکز تحقیقات هوش مصنوعی مستقر در اسرائیل توسط موسسه نوآوری فناوری ابوظبی و تعهد امارات در مارس سال جاری به یک چارچوب سرمایهگذاری حدود یک و نیم تریلیون دلاری در بخشهای هوش مصنوعی، نیمههادی و انرژی آمریکا بنا شود.
همکاری چندجانبه به رهبری آمریکا با شرکای توافقنامه آبراهام نیز میتواند نقش مهمی در نجات جان انسانها و ارتقای رشد پایدار در کشورهای در حال توسعه ایفا کند. به عنوان مثال، پروژههای مشترک شامل ایالات متحده، مراکش و اسرائیل در سودان میتواند به بازگرداندن امنیت غذایی و آب به این کشور جنگزده کمک کند و خارطوم را به مدار غرب بازگرداند.
همکاری با شرکای فعلی و آینده توافقنامه آبراهام همچنین میتواند در خدمت منافع امنیتی ایالات متحده در خاورمیانه باشد. ایالات متحده با توانمندسازی متحدان برای همکاری در دفاع از خود از طریق یک اتحاد امنیتی جدید خاورمیانه، میتواند از منافع منطقهای خود محافظت کند و در عین حال داراییهای نظامی را برای سایر عرصهها آزاد کند. چنین همکاری نظامی پیشرفتهای میتواند در طیف وسیعی از زمینهها، از جمله دفاع هوایی و موشکی، فضا و ماهوارهها، امنیت دریایی، امنیت داخلی و سایبری، فناوریهای ضد پهپاد، اشتراکگذاری اطلاعات، رزمایشهای مشترک و تحقیق و توسعه، انجام شود.
رئیس جمهور ترامپ در مدت چهار ماه، چهار توافق صلح بین اسرائیل و همسایگانش را تسهیل کرد. متأسفانه، رئیس جمهور بایدن در طول چهار سال ریاست جمهوری خود نتوانست هیچ کشور جدیدی را به توافقات ابراهیم اضافه کند. اما امیدواریم که چشمانداز صلح اکنون روشنتر باشد. ایالات متحده اکنون باید از مشارکتهای قوی بینالمللی و اهرمهای خود برای ایجاد توافق بین اسرائیل و کشورهای متعدد عرب و مسلمان در سراسر آفریقا و آسیا استفاده کند.
ثبات پایدار منطقهای همچنین مستلزم مقابله با بازیگران رادیکالی است که به تضعیف پیشرفت به سوی صلح متعهد هستند. این بازیگران شامل حکومت آیتالله در تهران میشوند. این حکومت نه تنها به دنبال دستیابی به توانایی سلاحهای هستهای است، بلکه به توسعه برنامه موشکهای بالستیک خود، تقویت شبکه نیابتی تروریستی خود، تضعیف دولتهای منطقهای و انجام حملات تروریستی در سراسر جهان نیز ادامه میدهد.
یک رویکرد مناسب برای مقابله با چالش ایران باید طیف کاملی از تهدیدات تهران را در نظر بگیرد. چنین بازیگران رادیکالی شامل گروههای تروریستی سنی مانند حماس نیز میشوند. باید راهحلهای جدیدی برای غزه، مطابق با دیدگاه رئیس جمهور ترامپ، وجود داشته باشد تا از دورهای مکرر حملات به اسرائیل از نوار غزه جلوگیری شود. حملات بیشتر مانع آشکاری برای صلح است.