ایران در دوره بی سابقه تورم بالا قرار دارد. سال 2022 چهارمین سال متوالی با تورم سالانه بالاتر از 30 درصد بود که قدرت خرید را به شدت کاهش داد و فقر را تشدید کرد. تاکنون اصلاحات یارانه ای دولت ابراهیم رئیسی نتایج مطلوبی را به همراه نداشته است و کسری بودجه فزاینده باعث ایجاد انگیزه های تورمی بیشتر شده است. این مرحله طولانی نزول چه معنایی برای مسیر اقتصاد ایران دارد، به ویژه که اکنون با موجی از اعتراضات اجتماعی همراه است؟ بدتر شدن چرخه فقر اول و مهمتر از همه، شکی نیست که اعتراضات کنونی باعث تعمیق بحران اقتصادی کشور خواهد شد. ناآرامیها هم هزینههای کمی و هم کیفی برای اقتصاد دارند و تأثیر نهایی آن بستگی به این دارد که تا چه مدت آشوب فعلی ادامه داشته باشد و چه رویدادهایی ممکن است شامل اعتصابات، تعطیلی اینترنت و دستگیریهای گسترده باشد. از منظر اجتماعی-اقتصادی، مهمترین پدیده ای که ایران در حال حاضر با آن مواجه است فقر است که به نوبه خود بسیاری را وادار به پیوستن به اعتراضات کرده است. فاز تورمی طولانیمدت، بر خلاف سالهای 2015-2016، زمانی که با امضای توافق هستهای ایران و اجرای توافق هستهای ایران باعث افزایش صادرات نفت خام و دسترسی به داراییهای ارزی شد، سطح فقر کاهش یافت، فقر را به سطوح بالا رساند. به عبارت دیگر تحریم های خارجی در افزایش فقر نقش داشته است. با این حال، این استدلال نیز معتبر است که کمبودهای داخلی، به ویژه فساد و سوء مدیریت، به این تصویر کمک کرده است. تورم بالا و رکود اقتصادی در چند سال گذشته به شدت به این روندها کمک کرده است. در سال 2022، به دلیل توقف نرخ ارز یارانه ای برای واردات کالاهای اساسی توسط دولت رئیسی به عنوان بخشی از جراحی اقتصادی، فقر گسترش یافته است. اگرچه دولت به دنبال کاهش ضربه افزایش…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.