در عصر دیجیتال، قدرت نرم نقش مهمی را در شکل دادن به نفوذ جهانی یک کشور ایفا میکند. یکی از جدیدترین ابزارهایی که کشورهای در حال توسعه میتوانند برای تقویت قدرت نرم خود از آن استفاده کنند، مدلهای زبانی (LLM) است. با استفاده از این فناوری، کشورهای در حال توسعه جایگاه خود را در عرصههای فناوری، اقتصادی، بازنمایی فرهنگی-هویتی و همچنین دفاعی و امنیتی بین المللی تقویت میکنند. مدلهای زبان بزرگ (LLM) نوعی از هوش مصنوعی هستند که برای درک و تولید متن به زبان انسان طراحی شدهاند. این مدلها با استفاده از حجم وسیعی از دادههای متنی از منابع مختلف آموزش داده میشوند و آنها را قادر میسازند به سؤالات پاسخ دهند و به شیوهای بسیار شبیه به انسان در مکالمات شرکت کنند. LLMها در هوش مصنوعی بسیار مهم هستند زیرا فرصتهای جدیدی را در اتوماسیون وظایف، پردازش زبان طبیعی و تعاملات پیشرفتهتر انسان و ماشین باز میکنند. LLM و AI میتوانند به شکل جدیدی از قدرت نرم در این عصر دیجیتال تبدیل شوند. قدرت نرم مفهومی در روابط بینالملل است که به توانایی یک کشور برای تأثیرگذاری بر دیگر کشورها یا بازیگران بینالمللی از طریق جذب و اقناع، به جای اجبار یا زور نظامی اشاره دارد. قدرت نرم بر روشهای غیر اجباری تأثیرگذاری مانند فرهنگ، ارزشها، ایدئولوژی و سیاستهای خارجی جذاب تمرکز میکند. مفهوم قدرت نرم اولین بار توسط جوزف نای، دانشمند علوم سیاسی آمریکایی، در اواخر دهه ۱۹۸۰ مطرح شد. در شرایط مدرن، قدرت نرم به دلیل جهانی شدن و رشد ارتباط بینالمللی اهمیت فزایندهای پیدا کرده است. کشورها از قدرت نرم برای ایجاد اتحاد، تأثیرگذاری بر افکار عمومی جهانی و دستیابی به اهداف استراتژیک خود بدون استفاده از قدرت سخت نظامی یا اقتصادی استفاده میکنند. جنبه اقتصادی: محرک نوآوری و رشد توسعه LLM میتواند به طور قابل توجهی بر اقتصاد کشورهای در حال توسعه تأثیر بگذارد.…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.