در بحبوحه جنگ روسیه در اوکراین، درگیری اسرائیل و حماس و تهدیدهای مکرر چین به حمله به تایوان، برخی از تحلیلگران امنیتی و نظامی، مانند ژنرال سر پاتریک سندرز، میگویند که ما دوباره در مسیر مشابهی قرار داریم و روسیه، چین، ایران و کره شمالی قدرتهای «محور جدید» هستند. آخرین بار در سال ۲۰۰۲ توسط جورج دبلیو بوش، رئیس جمهور سابق ایالات متحده، از واژه مشابهی استفاده شد. بوش در پی حادثه ۱۱ سپتامبر ، ایران، عراق و کره شمالی را به عنوان «محور شرارت» توصیف کرد. پیش از بررسی جدید دفاعی بریتانیا، لرد رابرتسون، وزیر دفاع سابق و رهبر ناتو، روسیه، چین، ایران و کره شمالی را «چهارگانه مرگبار» توصیف کرد. همچنین هشدارهایی وجود دارد که بیش از یکی از این چهار کشور، استعداد کلید زدن جنگ جهانی سوم در پنج سال آینده را دارد. قدرتهای محور اصلی چه کسانی بودند؟ در پی جنگ جهانی اول، آلمان نازی، ایتالیای فاشیست و امپراتوری ژاپن برای مهار استراتژیک بریتانیا و ایالات متحده با یکدیگر متحد شدند. در سال ۱۹۳۶، اعلامیه محور رم-برلین، آلمان آدولف هیتلر و ایتالیا بنیتو موسولینی را گرد هم آورد. به سرعت در همان سال، پیمان ضد کمیترن آلمان و ژاپن دنبال شد. بر خلاف ناتو که پس از جنگ جهانی دوم برای جلوگیری از وقوع یک درگیری جهانی دیگر ایجاد شد، محور بین آلمان، ایتالیا و ژاپن یک اتحاد رسمی نبود. آنها اجلاسهای سه جانبه برگزار نکردند و هماهنگی در طول جنگ اغلب حداقلی بود اما ایدئولوژی مشترک آنها قدرتهای جهانی را به دو دسته موافق و مخالفشان تقسیم کرد. محور جدید چه زمانی شکل گرفت؟ به گفته دکتر آلن مندوزا، مدیر اجرایی انجمن هنری جکسون ، اگرچه این چهار کشور مدتها ضد غربی بودهاند اما روابط محوری بین آنها در فوریه ۲۰۲۲ متبلور شد. این زمانی اتفاق افتاد که چند روز قبل از حمله روسیه به…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.