دونالد ترامپ، رئیسجمهور آمریکا، فرستاده ارشد خود در امور خاورمیانه، استیو ویتکاف، و دامادش، جرد کوشنر، را به مذاکرات اسرائیل و حماس که به میزبانی مصر برگزار شد، اعزام کرد. هدف از این مذاکرات پایان دادن به جنگ در غزه، تضمین آزادی گروگانها و ایجاد پیشرفت به سوی یک راهحل پایدار و ماندگار برای درگیری بود. به نظر میرسد که در این مذاکرات اتفاق جدید و متفاوتی در حال وقوع است و امیدها برای پیشروی به سوی آتشبس، آزادی گروگانها در ازای زندانیان و خروج محدود نیروهای اسرائیلی از بخشهایی از غزه افزایش یافته است. اما سوالات بزرگتری در افق پدیدار است که به دیپلماسی استوارتر، صبورانهتر و متمرکزتری نیاز دارد؛ چیزی که دولت دوم ترامپ تاکنون در جبهههای مختلف جهانی از خود نشان نداده است. هنگامی که خبر پذیرش برخی از عناصر طرح ۲۰ مادهای ترامپ توسط حماس منتشر شد – طرحی که در جریان سفر بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل، در ۲۹ سپتامبر به کاخ سفید ارائه شده بود – رئیسجمهور آمریکا تاکتیکهای دیپلماتیک و ارتباطات راهبردی تهاجمی خود را دو چندان کرد. او از اسرائیل خواست عملیات نظامی در غزه را متوقف کند و طرفین را ترغیب کرد تا به سرعت برای تدوین مجموعهای از توافقها جهت اجرای اصول مندرج در این طرح پیش بروند. در روزها و هفتههای آتی، باید سه موضوع زیر را در سیاست آمریکا در این خصوص دنبال کرد: ۱. چه کسی مسئول اجرای و نظارت بر جزئیات آتشبس و توافق آزادی گروگانها خواهد بود؟ مذاکرات در جریان در مصر احتمالاً بر گامهای بسیار عملی متمرکز است که شامل فرآیند آزادی گروگانهای زنده، بازگرداندن اجساد کشتهشدگان، و آزاد کردن زندانیان فلسطینی در ازای آنهاست. جزئیات دشوار درباره جابجایی و خروج نیروهای اسرائیلی از بخشهایی از غزه نیز باید حل و فصل شود و نقشها، وظایف و مسئولیتهای مشخصی باید تعیین شوند تا اطمینان حاصل…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.