اگرچه بغداد به مانند قبل در چرخه اخبار بینالمللی قرار ندارد اما در حال شکوفایی است و به لطف افزایش قیمت نفت، دوباره مملو از آرزوهای نئو-عباسی و نفتی شده است. هتل بابل که به شکل زیگورات طراحی شده و در اصل برای هفتمین اجلاس جنبش عدم تعهد که در سال ۱۹۸۲ ساخته شده بود، اما به دلیل جنگ هشتساله با ایران به تعویق افتاد، اکنون مملو از زائران ایرانی و بازرگانان چینی است. مهمتر از همه، به لطف قانون جدید ضد پولشویی که توسط نخستوزیر محمد السودانی معرفی شده، سرمایهها نه تنها به هتلها و املاک بلکه به پروژههای فرهنگی جدید نیز هدایت میشوند. فرهنگ عراق در سال ۲۰۲۳ چگونه است؟ در میانه شکاف روزافزون بین ثروتمندان و فقرا، سنتهای فرهنگی پیش از حمله به واقعیتهای سرمایهداری متاخر واگذار شدهاند. گالریهای جدید و براق، هنر تجاری را به سفیران خارجی و عراقیهایی که از خارج بازگشتهاند میفروشند، در حالی که صحنه گالری قدیمی که زمانی در منطقه کنار رودخانه ابونواس شکوفا بود، به آرامی خشک شده است. موزه هنر مدرن عراق هنوز در حال بهبود از غارت پس از حمله و مجموعه ۸۰۰۰ قطعهای خود است. اثر شاکر حسن السعید با عنوان «مرگ بر استعمار» از دهه ۱۹۷۰، یکی از معدود آثار از دوران طلایی هنر عراقی است که هنوز به نمایش گذاشته شده است. اما امروز، میراث هنری عراق با نوع جدیدی از غارت یعنی جعل و قاچاق غیرقانونی مواجه است. خانواده سعید بهویژه در مورد مشروعیت یک اثر که در حال حاضر در یک گالری بغداد به فروش میرسد، اختلاف نظر دارند. صحنه تئاتر جدی که حتی در دوران تحریم شکوفا بود، زمانی که نمایشنامهنویسان کمونیست و چپگرا که از پاکسازیهای بعثی در دهههای ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ فرار کرده بودند، نمایشهایی درباره فقر، حقوق زنان و نقدهای زیرپوستی به رژیم تولید میکردند، ناپدید شده است. جالب اینجاست…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.