در اوایل سال ۲۰۲۳، رضا پهلوی اولین سفر رسمی خود را به اسرائیل انجام داد. او پسر آخرین شاه ایران است که در انقلاب اسلامی سال ۱۳۵۷ (۱۹۷۹) سرنگون شد. این دیدار «ولیعهد ایرانی»، عنوانی که میزبان اسرائیلی او، گیلا گملیئل، وزیر اطلاعات وقت و وزیر علوم فعلی به آن اشاره کرد، در رسانههای اسرائیلی پوشش داده شد؛ از جمله گزارشهای روزنامه «هاآرتص». خبرنگاران، موضع رسمی را تکرار کردند: این دیدار شاهدی است بر اینکه خصومتی میان مردم ایران و اسرائیل وجود ندارد و دشمنی تنها میان دولت اسرائیل و رژیم تهران است. در حالی که پهلوی از محبوبیتهایی در میان جامعه ایرانیان خارج از کشور برخوردار است، به هیچ وجه مشخص نیست که ایرانیان او را به عنوان یک رهبر بخواهند. او پسر دیکتاتوری سابق است که مورد حمایت اسرائیل و آمریکا بود و بار سیاسی پدرش را با خود حمل میکند؛ پدری که حکومتش نه تنها به دلیل گشایش در برابر فرهنگ غربی، بلکه به دلیل فساد، سرکوب سیاسی و شکنجه مخالفان شناخته میشد. برخلاف پدرش، رضا پیامهای صلح، دموکراسی و حقوق بشر را با خود دارد. زمانی که در یک کنفرانس مطبوعاتی در کنار گملیئل از او پرسیده شد که مردم ایران چگونه حکومت ایران را کنار خواهند زد، او به زبان انگلیسی سلیس، پیامی را تکرار کرد که دهههاست بیان میکند. او گفت: «از لهستان لخ والسا تا آفریقای جنوبی ماندلا بسیاری از کمپینهای موفق بر اساس مقاومت مدنی بدون خشونت به عنوان روشی برای ایجاد تغییر بودهاند؛ به عبارت دیگر، بدون مداخله خارجی.» سپس مکث کرد، انگشتش را بالا برد و صحبت خود را اصلاح کرد. او برای توجیه سفرش به اسرائیل گفت: «اما نکته کلیدی این است که هیچکدام از این جنبشها بدون عنصری از حمایت بینالمللی نمیتوانستند موفق شوند.» وقتی از او درباره واکنشهایی که به سفرش به اسرائیل، دشمن قسمخورده ایران، دریافت…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.