به دنبال یک جنگ دوازدهروزه در ماه ژوئن، آتشبسی بین ایران از یک سو و اسرائیل و ایالات متحده از سوی دیگر برقرار است، اما این آتشبس بر پایههای متزلزلی استوار است. در حالی که به نظر میرسد خاورمیانه از یک درگیری به مراتب ویرانگرتر نجات یافته است، درگیری ژوئن پویایی خطرناکی را ایجاد کرده است که میتواند به جنگهای بزرگتر در آینده منجر شود. هر یک از سه طرف ادعا میکنند که جنگ را بردهاند، اما هر سه روایت پیروزی دارای حفرههای بزرگی هستند. با توجه به اینکه هر طرف تا حدی آسیبپذیر است، فضای زیادی برای تندروها در هر سه قلمرو وجود دارد تا برای بازگشت به درگیری مسلحانه استدلال کنند. اگر این اتفاق بیفتد، خطر تشدید بزرگ – که خوشبختانه در درگیری ژوئن مهار شد – باز خواهد گشت. دیپلماسی مطمئنترین راه برای جلوگیری از شعلهور شدن مجدد جنگ است. توافقی که به نگرانیهای هستهای رسیدگی کند و آتشبس موجود را به یک تفاهم عدم تجاوز تقویت کند، هم برای مقابله با چالش فوری و هم برای ایجاد ترتیبات لازم برای ثبات منطقه ضروری است. روایتهای پیروزی متزلزل هنگامی که اسرائیل جنگ دوازدهروزه را در ۱۳ ژوئن با آغاز عملیات «شیر خیزان» خود آغاز کرد، سه هدف کلیدی داشت: با توجه به ذخایر رو به رشد سریع اورانیوم با غنای بالا و آنچه که ادعا میکرد کارهای مرتبط با تسلیحاتی شدن است؛ از کار انداختن تعداد قابل توجهی از موشکهای بالستیک ایران؛ و محدودتر کردن توانایی جمهوری اسلامی برای نمایش قدرت در منطقه، چه به تنهایی و چه از طریق نیروهای نیابتی. مقامات اسرائیلی همچنین خاطرنشان کردند که حملات میتوانست دولت ایران را بیثبات کند یا حتی راه را برای تغییر نظام هموار کند، با اشاره به شکنندگی جمهوری اسلامی و تشویق مردم ایران برای قیام علیه حاکمان خود. یک هدف ضمنی دیگر نیز ممکن است برهم…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.