دستاورد رئیس جمهور ترامپ در ارائه مرحله اولیه طرح بیست مادهای خود، گامی مهم در جهت پایان دادن به جنگ غزه است. توانایی او در تمرکز انرژی سیاسی بر این بحران، به ویژه در تضمین توافق بر سر آزادی گروگانها و زندانیان و وادار کردن هر دو طرف به برداشتن اولین گامها به سوی آتشبس، تعیینکننده بوده است. با این حال، این تنها آغاز کار است. مسائل حیاتی مانند حکومت در غزه، مسئله خلع سلاح حماس و در نهایت مسیر تشکیل کشور فلسطین، همچنان حل نشده باقی ماندهاند. این مسائل تعیین خواهند کرد که آیا این توافق میتواند در درازمدت پایدار بماند یا خیر. با این حال، برای دستیابی به موفقیتی پایدارتر، دولت ترامپ باید دامنه دیپلماتیک خود را گسترش دهد. این دولت نمیتواند تلاشهای خود را فقط به مسیر اسرائیل و فلسطین محدود کند. بنبست با ایران، که از زمان جنگ دوازده روزه ژوئن تاکنون راکد مانده است، اکنون بر هرگونه تلاشی برای دستیابی به صلح منطقهای گستردهتر سایه افکنده است. تصمیم فرانسه، آلمان و بریتانیا برای اعمال مجدد تحریمهای سازمان ملل متحد در پایان سپتامبر، انزوای ایران را عمیقتر کرده است. اگر واشنگتن همچنان این موضوع را نادیده بگیرد، شانس تثبیت صلح پایدار کاهش خواهد یافت. رئیس جمهور ترامپ این واقعیت را پذیرفته و هفته گذشته اظهار داشت که «آنها [دولت ایران] قرار بود ظرف یک ماه به سلاح هستهای دست یابند. و اکنون میتوانند عملیات را دوباره از سر بگیرند، اما امیدوارم که این کار را نکنند زیرا اگر این کار را بکنند، ما نیز باید مراقب آن باشیم.» ترامپ از تهران دعوت کرد تا در اجلاس شرم الشیخ در مورد غزه شرکت کند - که تهران آن را رد کرد. پیام واضح است: جاهطلبیهای هستهای نامشخص ایران و بنبست آن با ایالات متحده همچنان سایهای بر ثبات منطقهای گستردهتر است. موقعیت ایرانایران در حال حاضر خود…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.