تحت حکومت استبدادی حزب کمونیست چین(CCP)، جمعیت مسلمان در چین با محدودیت‌های شدید و سرکوب در باور‌ها و شیوه‌های مذهبی خود مواجه است. در حالی که نحوه برخورد حکومت با گروه‌های قومی مختلف مسلمان متفاوت است، الگوی نگران‌کننده‌ای از افزایش کنترل دولت و نقض حقوق بشر، به ویژه در منطقه خودمختار اویغور سین کیانگ، نمایان شده است. احیای اسلام در چین در دهه گذشته با یک پاسخ سیاسی دوگانه از سوی حزب کمونیست چین مواجه شده است. مسلمانان «هوی» که تا حد زیادی به فرهنگ غالب چینی «هان» جذب شده‌اند، در مقایسه با مسلمانان اویغور سین کیانگ از آزادی مذهبی قابل توجهی برخوردار هستند. اعمال روتین اسلامی که در سراسر جهان عادی تلقی می‌شود، مانند ریش گذاشتن، پوشیدن حجاب، روزه گرفتن در ماه رمضان و حضور در گردهمایی‌های مذهبی، برای اویغور‌ها جرم شناخته شده است. از زمانی که شی جین پینگ در سال ۲۰۱۲ قدرت را به دست گرفت، وضعیت در سین کیانگ با سرعت نگران‌کننده‌ای بدتر شده است. مجموعه‌ای از قوانین و مقررات جدید، کنترل‌های سختگیرانه بر زندگی مذهبی اویغور‌ها را رسمی کرده است. مقررات امور مذهبی صادر شده در سال 2015، مسلمانان سین کیانگ را از هرگونه فعالیت مذهبی در خارج از مکان‌های مجاز محروم کرده است. نگران‌کننده است که حتی گردهمایی‌های خصوصی برای نماز یا مطالعه قرآن می‌تواند منجر به مجازات طولانی مدت زندان شود. ممنوعیت پوشیدن لباس‌های اسلامی مانند حجاب و گذاشتن ریش به بهانه مقابله با افراط گرایی گسترش یافته است، در حالی که تعریف دقیق افراط‌گرایی مبهم است. تابلو‌ها آشکارا خدمت‌رسانی به زنان محجبه یا مردان ریش‌دار در فضا‌های عمومی را ممنوع می‌کنند. پلیس به طور معمول به کسانی که این محدودیت‌های خودسرانه را نقض کرده‌اند، نزدیک می‌شود و آن‌ها را جریمه و یا زندانی می‌کند. در یک پرونده‌ی غم‌انگیز، مردی به شش سال زندان محکوم شد، فقط به خاطر اینکه از ریش تراشیدن…
دریافت اشتراک
جهت مشاهده این مطلب لطفا اشتراک تهیه کنید یا با حساب کاربری سازمانی وارد شوید.
در رصدخونه می توانید به ازاء به اشتراک گذاری رصدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و…به رصد سایر افراد دسترسی داشته باشید.